Παράκλησις εἰς τὴν Θεοτόκο "Τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου"

Παράκλησις εἰς τὴν Θεοτόκο "Τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου"

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ψαλμὸς 142

Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.

Ὃτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς, ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἠκηδίασεν ἐπ' ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου.

Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ' ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου· ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου Κύριε· πρὸς σὲ κατέφυγον. Δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. Ἓνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με· ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου· καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου· καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.

Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς,

Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.

Ἦχος Δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῶ…

Τοὺς προσδραμόντας τῇ θερμὴ Σοῦ πρεσβεία και προσκυνοῦντας ἱερὰν Σου εἰκόνα, Μήτερ τῶν χαιρετισμῶν, νῦν πάσης ἐλευθέρωσον ἀπειλῆς καί κινδύνου καί παθὼν καί θλίψεων καί δεινῶν νοσημάτων καί ἐν εἰρήνη φύλαττε ἡμᾶς ὡς διεφύλαξας τὴν Πόλιν, Ἄχραντε.

Δόξα. Καί νῦν.

Οὐ σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι· εἰμὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τὶς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τὶς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ· σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ψαλμὸς 50

Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος των οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὃτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντὸς. Σοὶ μόνω ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ, ὁ Θεὸς, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιόν μὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. ‘Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὃτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἂν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

ᾨδὴ α'. Ἦχος δ'. Ὑγρὰν διοδεύσας.

Τῇ σῇ προστασία, Μήτερ Θεοῦ, τοὺς δούλους πιστοὺς Σοῦ πάσης βλάβης ἐκλύτρωνε καί ρύσε ποικίλων κινδύνων, ὡς τοῦ Κυρίου Μητέρα Πανάχραντε.

Τῆς σῆς βοηθείας τῆς μυστικῆς καί τῆς χάριτὸς Σοῦ τὴν εἰκόνα Σοῦ τοῖς πιστοῖς δοτῆρα ἐχαρίσω Θεοτόκε τοῦ Ἀκαθίστου Μητέρα Πανάχραντε.

Δόξα Πατρὶ…

Ὡς πάλαι ἐρύσω παντὸς κακοῦ, ἅπαντες ἐν Πόλει προστασία Σοῦ ἰσχυρά, οὕτω καί νῦν παντοίων κινδύνων ρύσε τοὺς σπεύδοντας Μήτερ τῇ εἰκόνι Σου.

Καί νῦν…

Πᾶσι τοῖς αἰτοῦσι Σου τὴν σεπτὴν βοήθειαν Κόρη ἡμῖν δίδου τὰς δωρεὰς καί σῷζε κινδύνων ποικίλων, Μήτερ ἡμῶν τοῦ Ἀκαθίστου Πανάχραντε.

ᾨδὴ γ'. Οὐρανίας ἁψῖδος…

Ἐξ ἐχθρῶν καί δολίων τῶν ἀπειλούντων τε Πόλιν τὸ πάλαι Παρθένε ἐρύσω δούλους Σου, ὅτι ἐπήκουσας τὴν δέησιν τοῦ Σεργίου καί πάντων χριστιανῶν τῶν αἰτουμένων Σέ.
Τοῖς αἰτοῦσιν τὴν χάριν, Μήτερ Θεοῦ βράβευε, Δέσποινα τοῦ Ἀκαθίστου, ὡς πολυεύσπλαχνος πρὸς Σὲ γὰρ σπεύδουσιν καί οὐκ ἐλλείπουσι πάντες τὸ Σεπτὸν Σου ὄνομα ἐπικαλούμενοι.

Δόξα Πατρὶ…

Ποταμοὶ χάριτὸς Σοῦ ὡς ἀληθῶς βλύζουσιν ἐκ τῆς Σὴς Ἁγίας Εἰκόνος, ὦ Μήτερ Δέσποινα, πάντας δροσίζοντες καί ἀναψύχοντες πάντας τοὺς κατακαιόμενους πυρὶ τῶν θλίψεων.

Καί νῦν…

Τοῦ ἐχθροῦ τὰς παγίδας τὰς καθ' ἡμῶν σύντριψον Μήτερ μας τοῦ Ἀκαθίστου, τῇ ἐπισκέψει Σου καί τῇ Σὴ χάριτι, ἐν εἰρήνη τοῦ Υἱοῦ Σου τὴν ζωὴν κυβέρνησον ἡμῶν δεόμεθα.

Διάσωσον, Μήτερ τοῦ Ἀκαθίστου Θεογεννήτωρ ἐκ παντοίων κινδύνων καί περιστάσεων τοὺς ἐπικαλουμένους Σὴν προστασίαν.

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ Πανύμνητε Θεοτόκε ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν του σώματος κάκωσιν καί ἲασε τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος. 

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινός) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των δούλων του Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων.

Ἦχος β΄Ἦχος.Πρεσβεία θερμὴ.

Πρεσβείαν τὴν Σὴν ὡς φρούριον ἀπόρθητον κατέχοντες νῦν ἀεὶ ἐλευθερούμεθα τοῦ δολίου ἐχθροῦ καί πολεμήτορος καί εὐφροσύνης καί χάριτος Σὴς πληρούμεθα μόνη Παντευλόγητε.

ᾨδὴ δ'. Εἰσακήκοα Κύριε.

Τῶν Ἀβάρων τὴν ἔφοδον ὡς τὸ πάλαι ἀπέκρουσας Δέσποινα – νῦν ἐκ τῶν πιστῶν Σου ἀποδίωξον πάσας τὰς ἐφόδους τοῦ ἀλάστορος.

Νῦν τῶν πόνων θεράπευσον τῶν κατὰ ψυχὴν καί σῶμα Πανάχραντε, μητρικὴ Σοῦ ἀγαθότητι τοὺς τὰ μεγαλεῖα Σου δοξάζοντας.

Δόξα Πατρὶ…

Ὡς τῆς νόσου τὴν κάμινον ἔσβυσας τοῦ δούλου Σου τοῦ Βουλγάρεως, μητρικὴ Σοῦ ἀγαθότητι σβέσον τὰς ὁρμὰς τῶν παθὼν τῶν δούλων Σου.

Καὶ νῦν…

Πάσης βλάβης διάσωζε πάσης τοῦ ἐχθροῦ παγίδος καί ἐπιθέσεως   Θεοτόκε   ἀειπάρθενε,   τοὺς   τὰ   μεγαλεῖα   Σοῦ

δοξάζοντας.

ᾨδὴ ε'. Φώτισον ἡμᾶς.

Ἅπαντες πιστοὶ προσιοῦσιν τῇ εἰκόνι Σου καί λαμβάνουν τὰς αἰτήσεις συμπαθώς, Σὺ γὰρ πάντας ἐλεεῖς ὡς πολυεύσπλαχνος.

Kαί νύν...

Θεῖον θησαυρόν, ἡ Μονὴ Διονυσίου νῦν τὴν Εἰκόνα Σου κατέχει τὴν σεπτὴν καί ἀρύεται τὰς δωρεὰς Σὴς χάριτος.

Ὠδὴ στ'.Τὴν δέησιν ἐκχεώ.

Ἀπείρανδρε Μαριὰμ Πανάχραντε, ὡς διέφυγας τὰ πάλαι τὰς παγίδας τοῦ πειρατοῦ τοῦ δολίου, ὦ Κόρη, καί εἰς ναὸν τῆς Μονῆς σου ἐπέτρεψας, οὕτω καί νῦν πάντας ἡμᾶς καθοδήγησον καί ρῆσε τῶν θλίψεων.

Τῇ Σὴ εἰκόνι πιστῶς προσδραμόντες οι πιστοὶ μοναχοὶ Σου Θεοτόκε, απὸ βάθους καρδίας βοῶσιν ἀσθενείων και ποικίλων κακώσεων ἐλεύθερον και ἀεινή τῶν πιστῶν Σου τὸν βίον διατήρησον.

Δόξα Καί νῦν…

Ἀσθενειῶν Σε ἰατρὸν ἐγνωκότες καί χαρὰς τὴν πηγήν, ὦ Μητέρα, τῶν θλιβομένων τὴν παρηγορίαν κινδυνευόντων τε πάντων διάσωσιν Πανάχραντε Μήτερ Θεοῦ, πᾶς πιστὸς Σοι καταφεύγει καί σῴζεται.

Διάσωσον, ἀπὸ κινδύνων, τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε, ὅτι πάντες μετὰ Θεόν, εἰς σὲ καταφεύγομεν, ὡς ἄρρηκτον τεῖχος καὶ προστασίαν.

Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν.

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινός) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των δούλων του Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων.

Ἦχος β. Ἦχος. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.

Ἐπιστασία Σου κόρη προστρέχοντες ἐλευθερούμεθα πάσης κακώσεως διὸ Σου τὴν χάριν κηρύττομεν Μήτερ ἡμῶν Ἀκαθίστου Θαυματουργὲ Σὺ γὰρ ἡμῶν ἡ βοήθεια.

Ἐκ του κατὰ Λουκᾶν. Κεφ. Α' 39-49 και 56.

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἀναστᾶσα Μαριὰμ ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα και εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καί ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. Καί ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλία αὐτῆς καί ἐπλήσθη Πνεύματος ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καί ἀνεφώνησε φωνὴ μεγάλη καί εἶπεν, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καί εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καί πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς με; Ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτὰ μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλία μου. Καί μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὃτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτὴ παρὰ Κυρίου. Καί εἶπε Μαριάμ, Μεγαλύνει ἡ ψυχὴ μου τὸν Κύριον καί ηγαλλίασε τὸ πvεύμα μου ἐπὶ τῷ Θεῶ τῷ σωτῆρι μου, ὃτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τήv ταπείvωσιν τῆς δούλης αὑτοῦ. Ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦv μακαριοῦσὶ με πᾶσαι αἱ γεvεαί. Ὅτι ἐποίησὲ μοι μεγαλεία ὁ Δυvατός καί ἅγιοv τὸ όvομα αὑτοῦ. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σύv αὐτῇ ὡσεὶ μήvας τρεῖς καί ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκοv αὐτῆς.

Δόξα Πατρὶ… Ταῖς τῆς Θεοτόκου…

Καί νῦν… Ταῖς τῆς Παναχράντου…

Στίχ. Ἐλέησον με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεος Σου.

Ἦχος πλ. β Ὅλην ἀποθέμενοι.

Σκέπην καί βοήθειαν, ἰσχυρὰν προστασίαν Δέσποινα Πανάχραντε, ἐν τῷ βίῳ Σε Κόρη ἔχοντες ἐκ παντοίων θλίψεων καί ἀσθενημάτων καί παγίδων τοῦ παγκάκιστου καί πάσης, Δέσποινα, ἄλλης συμφορὰς τε καί μάστιγος Σὴ χάριτι λυτρούμεθα, τῇ Σὴ ἀρωγὴ καί χρησότητι ὃθεν μὴ ἐλείπεις παρέχειν Σὴν βοήθειαν πιστοῖς τοῖς πρὸς τὴν σὴν ἀγαθότητα, Μήτερ ἀτενίζουσιν.

Ὁ Ἱερεύς

Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ ἡμᾶς τὰ ἐλέη σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου τῆς Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν· τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καὶ Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καὶ Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (ἡμέρας), καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον (ιβ')

Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ΄ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

ᾨδὴ ζ΄ Ὠδὴ  .Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.

Τὴν ὑγείαν χορήγει καί ἐν πάσει βοήθειαν, Μήτερ Ἄχραντε, τοῖς  πίστει  ἀδιστάκτῳ  τῇ  θεία  Σοῦ  εἰκόνι προσκυνοῦσιν καί

ψάλλουσιν: Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἰ.

ᾬ Πανάχραντε Μήτερ, τῆς ψυχῆς τὴν ὑγείαν ὡς καί τοῦ σώματος χορήγει χάριτι Σου τοῖς πίστει ἀδιστάκτῳ τῇ θεία Σου εἰκόνι προσιοῦσι καί ψάλλουσι: Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἰ.

Δόξα Πατρὶ…

Τῶν κακούργων ἀνθρώπων ὡς ματαίωσας πάλαι βουλὰς δολίους τῶν, νῦν πᾶσαν ἀπειλὴν τε ἐχθρῶν καί κακουργίαν ματαίωσον Ἄχραντε, Δέσποινα Μήτερ Θεοῦ, ἡ Σκέπη τῶν πιστῶν Σου!

Καί νῦν…

Πειρατῶν ἀλλοφύλων ὡς διέφυγας πάλαι ὦ Μήτερ Ἄχραντε, οὕτω καί νῦν πιστοὺς διάσωσον κακίας τοῦ Παναλάστορος ἵνα ὑμνοῦν Σε ἀεὶ Μήτερ τοῦ Ἀκαθίστου.

ᾨδὴ η Ὠδή. Τὸν Βασιλέα.

Ὡς ἐρύσθης τῶν χειρῶν τῶν κακούργων καί ἐκπληρώσας τοῦ μύρου Σου τὸ σκάφος ρύσον με καί σῶσε καί χάριτὸς Σου γέμει.

Τῇ χάριτὶ Σου, ὦ Μήτερ τοῦ Ἀκαθίστου παραμύθησον ψυχῆς μου ἀλγηδόνας ἵνα Σέ δοξάζω τὴν Κεχαριτωμένη.

Καί νῦν....

Σε σωτηρίαν, ἐν πολέμοις, ὦ Μήτερ, ἀποκτήσαντες ἐν τῷ παρόντι βίῳ τὰς τῆς ἀρωγῆς Σου κηρύττομεν ἐκφάνσεις.

ᾨδὴ θ. Κυρίως Θεοτόκον.

Μεγάλων δωρημάτων παρὰ Σου τρυφῶντες Μήτερ ἡμῶν του Ἀκαθίστου Πανάχραντε, τὴν πρὸς ἡμᾶς Σου βοήθειαν μεγαλύνομεν.

Πάντες οἱ πιστοὶ Σοῦ τῷ μύρῳ Σοῦ χρισθέντες ἀπολαμβάνουν ὑγείαν ψυχῆς καί σώματος, Μήτερ ἡμῶν τοῦ Ἀκαθίστου καί Σὲ δοξάζουσιν.

Καί νῦν...

Ὑμνοῦμεν τῆς πολλῆς Σου πρὸς ἡμᾶς εὐνοίας Μήτερ ἡμῶν τοῦ Ἀκαθίστου Πανάχραντε, ὃτι ἡμᾶς περισκέπεις καί σώζεις πάντοτε.

Μεγαλυνάρια

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Μεγαλυνάρια:

Τὴν Παντοβασίλισσα Μαριάμ, ἥτις προστατεύει πάντας δούλους αὐτῆς πιστοὺς καί τοὺς διασώζει πάσης ἐχθροῦ μανίας, τὴν μόνην Θεοτόκο ὕμνοις τιμήσωμεν.

Χάριτὶ Σοῦ θεία Μήτηρ Σεπτὴ ὄντως χαριτώθη ἡ Εἰκὼν Σοῦ ἡ θαυμαστὴ, μύρον ἀναβλύζει καί βλύζει τὰς ἰάσεις τοῖς πίστει προσκυνοῦσιν αὐτήν, Πανάχραντε.

Χαῖρε Προστασία ἡ Φοβερά, ἡ Ἀγγέλων τάξεις διατάζουσα ἐν παντί, χαῖρε τῶν πιστῶν Σοῦ ἀσπίδα τοὺς καί Σκέπη, Μήτερ τοῦ Ἀκαθίστου Κόρη Θεόνυμφε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

Τρισάγιον

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ')

Δόξα... Καὶ νῦν...

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι

καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον, (ἐκ γ')

Δόξα... Καὶ νῦν...

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα του Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας των αἰώνων.

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν, (δεῖνος) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλει ταύτη, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ τὸν ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον, γενέσθαι τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί, διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν καὶ νόσον, τὴν καθ' ἡμῶν κινουμένην, καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν Θεὸν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.

Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καὶ πάντων τὸν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Ἦχος β. Ἦχος  .΄Ὅτε ἐκ του ξύλου.

Πάντας τοὺς τὴν θείαν καί σεπτὴν κατασπαζομένους εἰκόνα, ἥνπερ ὀνομάζομεν τοῦ Ἀκαθίστου νῦν, πειρασμῶν ἐλευθέρωσον καί νόσων ποικίλων καί πλήρωσον αἰτήματα τὰ δίκαια αὐτῶν, τῇ Σὴ πρὸς Θεὸν παρρησία Παρθένε ἵνα εὐχαρίστως σε γεραίρουσιν.

Ἀπολυτίκιον

Εἰκόνα Σου Ἀγίαν τοῦ Ἀκαθίστου Μητέρα μας, νῦν πανευλαβὼς προσκυνοῦντες, δοξάζομεν Σε Κόρη. Ἐπέστη γὰρ σκέπη πρὸς ἡμᾶς καί βρύει τὰς ἰάσεις συμπαθὼς ἐκ παντοίων κινδύνων καί θλίψεων ἡμᾶς ἀπαλλάττουσα εὐχαρίστως βοῶμεν: Δόξα τῷ Σε δοξάσαντι Θεῶ, δόξα τῷ Σε μεγαλύναντι, δόξα τῷ διασώσαντι ἡμᾶς δία τοῦ τόκου Σου.

Δι' εὐχῶν...