Παράκλησις ΤΡΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ.

Παράκλησις ΤΡΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΠΕΤΣΩΝ.

Ποίημα Ἀρχιμ. Νικοδήμου Ἀεράκη

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Ὁ ἱερεύς·

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ὁ χορός· Ἀμήν.

Ψαλμός ρμβ΄ 142

Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνην σου. Καὶ μὴ εἰσέλθεις εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σοῦ πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισε μὲ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδίαν μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.

Διαπέτασα  πρὸς σὲ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκον.

Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ᾖρᾳ τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν μὲ τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὃτι  σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει μὲ ἐν γῇ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου. Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σου εἰμι.

Καὶ εὐθὺς τὸ Θεὸς Κύριος, μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν χορῶν.

Ἦχος δ΄.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στιχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ. 

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στιχ. β´. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στιχ. γ´. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. 

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἶτα τὸ Τροπάριον.

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τοὺς Νεομάρτυρας Χριστοῦ συνελθόντες, ἐν ἐγκωμίοις καταστέψωμεν πόθῳ, μετ’ εὐφροσύνης λέγοντες Χριστῷ τῷ Θεῷ· κράτυνον ἐν τῇ δυνάμει Σου, τοὺς πιστοὺς ὑμνητὰς αὐτῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς κατὰ τοῦ διαβόλου· Σὺ γὰρ ὑπάρχεις πάντων τῶν πιστῶν, νίκη καὶ κράτος, καὶ δύναμις ἄμαχος.

Δόξα. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Ἡ προστασία τῶν πιστῶν Ὀρθοδόξων, καὶ θεία Σκέπη τῶν εἰς Σὲ προστρεχόντων, Παρθενομῆτορ φρούρησον τὴν πίστιν ἡμῶν, μάκρυνον ταῖς ἱκεσίαις Σου, ἀπειλὰς τὰς τοῦ σχίσματος, δίωξον Πανάχραντε, λυμεώνων τὰ στίφη, καὶ τὰς καρδίας στήριξον ἀεί, τῶν ἀνυμνούντων, τὸν Τόκον Σου Δέσποινα.
 

Ὁ Ν´  Ψαλμός.

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.

Ἐπὶ πλεῖον πλῦνον μὲ ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.

Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διὰ παντός.

Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.

Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.

Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.

Ῥαντιεῖς μὲ ὑσσώπω καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.

Ἀκουτιείς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.

Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.

Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.

Μὴ ἀπορρίψης με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ.

Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με.

Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.

Ῥῦσαὶ μὲ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.

Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.

Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.

Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.

Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.

Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Εἶτα ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς: ᾨδὴν τοῖς Νεομάρτυσι μέλπω. Νικόδημος.

ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ’. Ὑγρὰν διοδεύσας.

ᾨδὴν ἀναμέλψωμεν οἱ πιστοί, τῶν Νεομαρτύρων ἀνυμνοῦντες τὰς ἀρετάς, τῶν ὑπὲρ Χριστοῦ θυσιασθέντων, Ὅν εὐσεβῶς ὡς Θεὸν ὁμολόγησαν.

Δυὰς αὐταδέλφων περιφανής, σὺν τῷ Νικολάῳ τῷ ἐνδόξῳ συναθλητῇ, ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἐκ τῶν κινδύνων, τὸν ἐν Τριάδι Θεὸν ἱκετεύσατε.

Ἡγήσαντο σκύβαλα τὰ φθαρτά, ἡδέα δὲ πάντα τὰ οὐράνια ἀγαθά, οἱ τρεῖς Νεομάρτυρες βοῶντες· ὑπὲρ Χριστοῦ τὴν ζωὴν ἡμῶν θύομεν.

Θεοτοκίον.

Ναὸς ἀνεδείχθης ὑπερφυής, τοῦ ἐπουρανίου Βασιλέως, ὦ Ἀγαθή, εἰρήνευσον Μῆτερ Ἐκκλησίαν, καὶ τῶν σχισμάτων τὴν λύμην φυγάδευσον.

ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψῖδος.

Ταπεινῶς μεγαλύνω τοὺς ἀριστεῖς Μάρτυρας, τοὺς τὴν τῶν Σπετσῶν Ἐκκλησίαν κατακοσμήσαντας, καὶ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς, ὁμολογήσαντας πίστιν, εἰς Χριστὸν Θεάνθρωπον, κόσμον φωτίσαντα.

Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης ἐν οὐρανοῖς κέκληκε, τοὺς πανευκλεεῖς ἀριστέας καὶ συνεδόξασεν, ἐν τῇ ἀγήρῳ ζωῇ, τῶν πρωτοτόκων Ἁγίων, ἔνθα μέλος ἄριστον, ᾄδουσιν Ἄγγελοι.

Ἱκετεύει ἐκ πόθου τοὺς εὐκλεεῖς Μάρτυρας, σύμπας Ἐκκλησίας ὁ δῆμος ὁ Θεοφρούρητος, ἵνα δωρῶνται ἡμῖν, τῆς σωτηρίας τὴν χάριν, καὶ τὸ φῶς τὸ ἄκτιστον, ὃ κατοπτεύουσιν

Θεοτοκίον.

Στεφηφόρους ὁρῶντες τοὺς Ἀθλητὰς Δέσποινα, Σὲ τὴν ἀναδείξασαν τούτους ἐγκωμιάζομεν, Σὺ γὰρ στηρίζεις ψυχάς, ἐφιεμένας τῶν ἄνω, ἐν οἷς πέλεις Ἄχραντε, κόσμου μεσίτρια.

Ἀλλοίωσον, ταῖς σαῖς πρεσβείαις τὸ φρόνημα τοῦ νοός μου, ὦ τριὰς τῶν Νεομαρτύρων θεοχαρίτωτε, ὡς ἔχουσα, πρὸς Θεὸν παῤῥησίαν.

 Ἐκλάμπρυνον, ἐσκοτισμένας καρδίας Θεοκυῆτορ, ὅτι πάντες μετὰ Θεὸν εἰς Σὲ καταφεύγομεν, ὡς τέξασα, τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου.

 Ὁ Ἱερεὺς

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι  δεόμεθα  καί  ὑπέρ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ… (καί  μνημονεύονται  τά  ὀνόματα  τῶν  ὑπέρ  ὧν  ἡ  Ἱερά  Παράκλησις  τελεῖται).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων. Ἀμήν.

Κάθισμα. Ἦχος β΄. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Ζωὴν τοῦ Θεοῦ ἠγάπησαν οἱ Μάρτυρες, θυόμενοι δὲ ἐν πίστει ἀνεκραύγαζον· τοῦ Χριστοῦ ἐσμεν καὶ ὑπὲρ Αὐτοῦ τὸ πάθος δεχόμεθα, ἵνα ἐν δόξῃ ἴδωμεν Αὐτόν, καὶ λάβωμεν στέφος ἀμαράντινον.

ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.

Νικητήρια ᾄσματα, νῦν τοῖς Νεομάρτυσιν προσενέγκωμεν, ἐθελόθυτα γὰρ θύματα, ἐν αὐλαῖς Ἁγίων συνδοξάζονται.

Ἐκκλησίας τὸ καύχημα, καὶ Ὀρθοδοξίας τὸ ἐγκαλλώπισμα, ἀνεδείχθης ὦ Νικόλαε, σὺν τοῖς αὐταδέλφοις καὶ συμμάρτυσιν.

Ὁμοφρόνως ἠθλήσατε, ἐν τῇ νήσῳ Χίῳ ἔνδοξοι Μάρτυρες, καὶ τὴν πίστιν ἐκρατύνατε, ὅθεν δόξαν ἄφθιτον ἐλάβετε.

Θεοτοκίον.

Μετανοίας ὑπάνοιξον, πύλας Θεοτόκε Θεοχαρίτωτε, καὶ σὺν Μάρτυσιν ἱκέτευε, ἄφεσιν δοθῆναι τοῖς ὑμνοῦσί Σε.
 

ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.

Ἄνακτα Θεόν, ὡμολόγησαν οἱ Μάρτυρες, καὶ ἐνισχυθέντες τῇ Χάριτι Αὐτοῦ, εὐσεβοφρόνως κατήσχυναν τὸν ἀλάστορα.

Ῥήμασι ζωῆς, τὰς καρδίας ἐνισχύοντες, σὺν τῷ Ἀχράντῳ Σώματι τοῦ Χριστοῦ, ἐνεκαρτέρουν οἱ ἔνδοξοι εἰς μαρτύρια.

Τεῖχος τῶν πιστῶν, αἱ πρεσβεῖαι ὑμῶν Ἅγιοι, καὶ ὑποτύπωσις ζωῆς ἀληθοῦς, ἡ μαρτυρία τοῦ αἵματος ὑμῶν ἔνδοξοι.

Θεοτοκίον.

Ὕψωσον ἡμᾶς, καθορᾶν Θεοῦ σκηνώματα, Θεογεννῆτορ Πάναγνε Μαριάμ, Σὺ γὰρ ἐχώρησας ἐν μήτρᾳ Σου τὸν Ἀχώρητον.
 

ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν.

Στηρίξατε,τῶν πιστῶν συστήματα, ἐν ἀπαύστοις πρὸς Θεὸν ἱκεσίας, ὅτι πολλοί, λυμεῶνες εἰσῆλθον, καὶ ἐκριζῶσαι τὴν πίστιν διώκουσι, λυτρώσασθε πάντας ἡμᾶς, ἐκ βελῶν Ἀντιχρίστου πανάριστοι.

Ἱκέται, νῦν πρὸς ὑμᾶς προσπίπτομεν, Νεομάρτυρες πανόλβιοι θεῖοι, ἵνα ὑμῶν, ἱκεσίαις σωθέντες, τοῦ Παραδείσου τὰς πύλας διέλθωμεν, ὑμνοῦντες σὺν ὑμῖν Χριστόν, εἰς αἰῶνας αἰώνων θεόληπτοι.

Μακάριοι, οἱ ζωὴν τὴν κρείττονα, καὶ τὴν ἄνω Βασιλείαν ποθοῦντες, ὡς ὁ Νικόλαος σὺν Σταματίῳ, καὶ τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ ἐπέτυχον, τιμήσωμεν αὐτοὺς πιστῶς, οὓς Θεὸς στεφηφόρους ἀνέδειξεν.

Θεοτοκίον.

Ἐβάστασας, ἐν ἀγκάλαις Δέσποινα, τὸν κρατοῦντα τὴν ὑφήλιον πᾶσαν, καὶ ἐτυγχάνεις Αὐτῷ Θεοδόχε, ὑπὲρ ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκ πίστεως· κατάστειλον τὰς καθ’ ἡμῶν, ἐπιθέσεις ἀδίκους Πανάμωμε. 

Ἀλλοίωσον, ταῖς σαῖς πρεσβείαις τὸ φρόνημα τοῦ νοός μου, ὦ τριὰς τῶν Νεομαρτύρων Θεοχαρίτωτε, ὡς ἔχουσα, πρὸς Θεὸν παῤῥησίαν.

Ἐκλάμπρυνον, ἐσκοτισμένας καρδίας Θεοκυῆτορ, ὅτι πάντες μετὰ Θεὸν εἰς Σὲ καταφεύγομεν, ὡς τέξασα, τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου.

Ὁ Ἱερεὺς

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι  δεόμεθα  καί  ὑπέρ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ… (καί  μνημονεύονται  τά  ὀνόματα  τῶν  ὑπέρ  ὧν  ἡ  Ἱερά  Παράκλησις  τελεῖται).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων. Ἀμήν.

Κοντάκιον. Ἦχος β΄. Προστασία τῶν Χριστιανῶν.

Νεομάρτυρες τῶν Ὀρθοδόξων τὸ καύχημα, τῶν Σπετσῶν ἐδείχθητε σεπτὸν ἐγκαλλώπισμα, τῇ ἐκχύσει ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ αἵματος ὑμῶν, ἱκετεύσατε πανευκλεεῖς, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχάς, τῶν βοώντων πιστῶς ὑμῖν· λύσατε ἀντιδίκου, πλεκτάνης κατὰ τῆς νήσου, οἱ θεοδόξαστοι βλαστοί, τῶν Σπετσῶν ἡμῶν δὲ φύλακες.

Οἱ Ἀναβαθμοί. Τὸ α´ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου.

Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη· ἀλλ’ αὐτὸς ἀντιλαβοῦ καὶ σῶσον, Σωτήρ μου (δίς).

Οἱ μισοῦντες Σιῶν, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου· ὡς χόρτος γὰρ πυρὶ ἒσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δὶς).

Δόξα Πατρί.

Ἁγίω Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται ταῇ τριαδικῇ μονάδι ἱεροκρυφίως.

Καὶ νῦν.

Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν ταὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.

Προκείμενον: Θαυμαστὸς ὁ Θεός, ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.

Στ.: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ Αὐτοῦ, ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.

Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (κα΄ 12-19).

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· προσέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· ἐπιβαλοῦσι γὰρ ἐφ’ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσι, παραδιδόντες εἰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ἀγομένους ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου. Ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον. Θέσθε οὖν εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι· ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν, οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν. Παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται. Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν, κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.

Δόξα: Ταῖς τῶν Ἀθλοφόρων...

Καὶ νῦν: Ταῖς τῆς Θεοτόκου...

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.

Στ.: Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός...

Ὅλην ἀποθέμενοι, ἐν οὐρανοῖς τὴν ἐλπίδα, τοῦ Χριστοῦ οἱ Μάρτυρες, ἐν χαρᾷ ἐδέξαντο τὸ μαρτύριον, ἐν εἱρκτῇ ἔλαβον, ἄφεσιν πταισμάτων, καὶ τὸ Σῶμα τὸ ἀκήρατον, ᾧ δυναμούμενοι, Χριστὸν ὡμολόγουν οἱ ἄριστοι· Νικόλαος Σταμάτιος, καὶ ὁ Ἰωάννης οἱ ἔνδοξοι. Οὓς ἐν Ἐκκλησίαις, τιμήσωμεν ἐν πόθῳ ἀδελφοί, καὶ μεγαλύνομεν ἅπαντες, τὸν αὐτοὺς δοξάσαντα

Ὁ Ἱερεύς

Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον Σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ’ ἡμᾶς τὰ ἐλέη Σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων, ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου, καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου· Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τήρωνος καὶ Στρατηλάτου καὶ Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ· τῶν Ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Αἰκατερίνης, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν Ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων· (τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ, ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμνημονεύθη ἐν τοῖς ἄνω[3])· τῶν Ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καὶ Ἄννης· (τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, ἐὰν ἑορτάζεται3) καὶ πάντων Σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν Σε, μόνε, πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων Σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.                                                                                

Κύριε ἐλέησον (ιβ’ [τετράκις, ἀνὰ τρίς]).

Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, μεθ’ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Ἱερεύς

Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον Σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ’ ἡμᾶς τὰ ἐλέη Σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων, ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου, καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου· Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τήρωνος καὶ Στρατηλάτου καὶ Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ· τῶν Ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Αἰκατερίνης, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν Ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων· (τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ, ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμνημονεύθη ἐν τοῖς ἄνω[3])· τῶν Ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καὶ Ἄννης· (τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, ἐὰν ἑορτάζεται3) καὶ πάντων Σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν Σε, μόνε, πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων Σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.                                                                               

Κύριε ἐλέησον (ιβ’ [τετράκις, ἀνὰ τρίς]).

Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, μεθ’ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.

Λυτρωτὴν ὁμολόγουν τὸν Χριστὸν ἐν τῷ πάσχειν οἱ ἐκ Σπετσῶν Ἀθληταί, δι’ ὃ καταξιοῦνται, τιμῶν ἐπουρανίων ὑπ’ Αὐτοῦ πρὸς Ὃν ψάλλομεν· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

Παλαισταὶ τοῦ Σωτῆρος κατησχύνατε τύραννον τῇ ἰσχύϊ Σταυροῦ, οὐδόλως πτοηθέντες, μανίαν τῶν δαιμόνων, ἀλλ’ ἐν πόθῳ ἐψάλλετε· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

Ὡπλισμένοι δυνάμει τῇ τῆς χάριτος ἔνδοξοι τοῦ Χριστοῦ Ἀθληταί, ἠθλήσατε ἐν Χίῳ, Θεὸν ὁμολογοῦντες καὶ βοῶντες ἐν ᾄσμασιν· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

Θεοτοκίον.

Νεομάρτυρας θείους ἀηττήτους ἀνέδειξας ταῖς λιταῖς Σου Ἁγνή, κραταίωσον καρδίας, ἡμῶν τῶν ἀνυμνούντων καὶ βοώντων ἐκ πίστεως· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.
 

ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.

Ἰσχὺν λαβόντες, παρὰ Κυρίου οἱ παῖδες, σὺν πρεσβύτῃ γενναίως ἀθλοῦσι, Ὅν ὑπερυψοῦσιν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Κληρονομεῖτε, τὴν οὐρανῶν Βασιλείαν, ἔνθα φῶς τὸ ἀπρόσιτον λάμπει, τὸν Χριστὸν ὁρῶντες, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Ὁμοφρονοῦντες, οἱ Νεομάρτυρες πίστει, τοῦ τυράννου ἀνέτρεψαν δόλους, τὰς ψυχὰς τιθέντες, ὑπὲρ τοῦ Θεανθρώπου.

Θεοτοκίον.

Διαφυλάττεις, ἐκ τῶν ποικίλων κινδύνων, Σαῖς πρεσβείαις Μητρόθεε Κόρη, τοὺς ὑμνολογοῦντας, Μαρτύρων τὴν χορείαν.
 

ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.

Ἡδέα ἀρνηθέντες, θεῖα προσδοκῶντες, οἱ Νεομάρτυρες ἔσπευδον πάθος λαβεῖν, μεταλαβόντες τὸ Σῶμα τὸ Πανακήρατον.

Μιᾷ ψυχῇ ἀθλοῦντες, ἔλαβον στεφάνους, ἐν οὐρανῷ οἱ γενναῖοι Χριστοῦ ἐκ χειρός, καὶ συνδοξάζονται σύντρεις καὶ συνευφραίνονται.

Ὁμαίμονες οἱ δύο, ξίφει ἀναιροῦνται, σὺν Νικολάῳ ἐνδόξῳ αὐτῶν συγγενεῖ, συνδαιτυμόνες Χριστοῦ ἀεὶ καθιστάμενοι.

Θεοτοκίον.

Σεμνὴ Παρθενομῆτορ, πρέσβευε ἀπαύστως, σὺν Νεομάρτυσι θείοις Χριστοῦ μιμηταῖς, ἵνα ἐν φόβῳ τηρῶμεν θεῖα προστάγματα.

Ἄξιόν ἐστιν ὦς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Μεγαλυνάρια.

Δεῦτε εὐφημήσωμεν οἱ πιστοί, τοὺς τρεῖς Ἀθλοφόρους Νεομάρτυρας τοῦ Χριστοῦ, τοὺς ἀναιρεθέντας, ἐν τοῖς ἐσχάτοις χρόνοις, καὶ δόξῃ λαμπρυνθέντες οὓς μιμησώμεθα.

Χαίρετε πανένδοξοι Ἀθληταί, οὐρανὸν οἰκοῦντες καὶ εὐφραίνεσθε ἐς ἀεί, ὁρῶντες τὴν δόξαν, Τριάδος τῆς Ἁγίας, Ἣν πίστει ἀνυμνοῦμεν καὶ μεγαλύνομεν.

Ἡ νῆσος ἀγάλλεται τῶν Σπετσῶν, τιμῶσα τὴν μνήμην τῶν Μαρτύρων τῶν εὐκλεῶν, καὶ γάνυται τούτοις, ἐκ ταύτης προελθοῦσι, δοξάζουσα τὸ θεῖον αὐτῶν μαρτύριον.

Νικόλαον ἔνδοξον Ἀθλητήν, σὺν τῷ Σταματίῳ Ἰωάννῃ τε τοῖς σεπτοῖς, αἴροντες παγίδας, δεινὰς τοῦ βροτοκτόνου, δυνάμει τοῦ Σωτῆρος καὶ Λυτρωτοῦ ἡμῶν.

Πολλοὶ λυμεῶνες καὶ ἀρνηταί, ἀντίχριστοι ὄντες καὶ πολέμιοι τῶν πιστῶν, εἰσῆλθον ἀλλάξαι, νεότητος τὰ ἤθη, ἐξ ὧν τὴν ποίμνην ταύτην Μάρτυρες σώσατε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς.
 

Τρισάγιον

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')

Δόξα... Καὶ νύν...

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταὶς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.

Δόξα... Καὶ νύν...

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοίς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὦς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὦς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοὶς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥύσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς. Ὃτι σου ἐστιν…..

Tά  Τροπάρια  ταῦτα.

Ἦχος  πλ. β΄.

Ἐλέησον  ἡμᾶς,* Κύριε,  ἐλέησον  ἡμᾶς,* πάσης  γάρ  ἀπολογίας  ἀποροῦντες,* ταύτην  Σοι  τήν  ἱκεσίαν,* ὡς  Δεσπότῃ, οἱ  ἁμαρτωλοί  προσφέρομεν,* ἐλέησον  ἡμᾶς.

Δόξα.

Κύριε  ἐλέησον  ἡμᾶς,* ἐπί  Σοί  γάρ  πεποίθαμεν.* Μή  ὀργισθῆς  ἡμῖν  σφόδρα,* μηδέ  μνησθῆς  τῶν  ἀνομιῶν  ἡμῶν.* Ἀλλ’ ἐπίβλεψον  καί  νῦν  ὡς  εὔσπλαχνος*  καί  λύτρωσαι  ἡμᾶς* ἐκ  τῶν  ἐχθρῶν  ἡμῶν.* Σύ  γάρ  εἶ  Θεός  ἡμῶν*  καί  ἡμεῖς  λαός  Σου,* πάντες  ἔργα  χειρῶν  Σου*  καί  τό  ὄνομά  Σου  ἐπικεκλήμεθα.

Καί  νῦν.

Τῆς εὐσπλαχνίας  τήν  πύλην  ἄνοιξον  ἡμῖν,* εὐλογημένη  Θεοτόκε,* ἐλπίζοντες  εἰς  Σέ  μή  ἀστοχήσομεν,* ῥυσθείημεν  διά  Σοῦ  τῶν  περιστάσεων·* Σύ  γάρ  ἡ  σωτηρία  τοῦ  γένους  τῶν  Χριστιανῶν.

Ἐκτενής.

Ὁ Ἱερεύς.

    Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν, (δεῖνος) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλει ταύτη, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ τὸν ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον, γενέσθαι τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί, διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν καὶ νόσον, τὴν καθ' ἡμῶν κινουμένην, καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν Θεὸν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεὺς

Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.

Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καὶ πάντων τὸν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Πρὸ δὲ τοῦ δι’ εὐχῶν·

Ἦχος β’. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.

Χαίρει, Ἐκκλησία τῶν Σπετσῶν, ᾄδουσα ἑόρτιον ὕμνον, τοῖς Νεομάρτυσι, γόνοι γὰρ ἐβλάστησαν, περικαλλεῖς ἐξ αὐτῆς, καὶ καλεῖ τὴν ὑφήλιον, αὐτοὺς μεγαλύνειν, τοὺς ὁμολογήσαντας, Χριστὸν τὸν πάντων Θεόν· ὅθεν καὶ ἡμεῖς συνελθόντες, τούτους μεγαλύνομεν πόθῳ, καὶ Χριστὸν δοξάσωμεν ἐκ πίστεως.

Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως,

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

Δι’ Εὐχῶν.