Παράκλησις εἰς τούς Ὁσίους & Θεοφόρους Πατέρας ἡμῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ τόν Ρήτορα καί ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΝ

Παράκλησις εἰς τούς Ὁσίους & Θεοφόρους Πατέρας ἡμῶν ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ τόν Ρήτορα καί ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΝ

Τιμᾶται η μνήμη τους 09 ΙΟΥΛΙΟΥ

Ποίημα Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς·

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὁ χορός· Ἀμήν.

Ψαλμός ρὰφ (142).

Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ Σου, εἰσάκουσον μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου καὶ μὴ εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου Σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν Σου, πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς, ὡς νεκρούς αἰῶνος καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις Σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν Σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός Σέ τάς χείρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός Σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου. Μὴ ἀποστρέψης τό πρόσωπόν Σου ἀπ’ ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν μου τό πρωΐ τό ἔλεός Σου, ὅτι ἐπὶ Σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν ἐν ἧ πορεύσομαι, ὅτι πρός Σέ ἦρα τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός Σέ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά Σου, ὅτι Σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό Πνεῦμα Σου τό ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου καὶ ἐν τῷ ἐλέει Σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος Σου εἰμί.

Καί εὐθύς ψάλλεται τετράκις ἐξ’ ὑπαμοιβῆς, μετά τῶν οἰκείων στίχων:

Θεός Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχ. α’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ.

Θεός Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν…

Στίχ. β’. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με καὶ τό ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.

Θεός Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν…

Στίχ. γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὕτη καὶ ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.

Θεός Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν…

Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τούς μετά πίστεως θερμῆς προσιόντας, ἐν τῷ σεπτῷ ὑμῶν ναῷ Θεοφόροι, ὦ Διονύσιε παμμάκαρ καί Μητρόφανες, πάσης ἀπαλλάξατε, δυσμενοῦς ἐπηρείας, χάριν δέ βραβεύσατε, καί ὑγείαν κατ' ἂμφω, καί τῶν πταισμάτων ἄφεσιν ἡμῖν, ταῖς πρός Θεόν ὑμῶν θείαις δεήσεσι.

Δόξα. Ὅμοιον.

Ἐπιστασία ἀοράτω Πατέρες, ἐπιφανέντες τάς ἡμῶν ἱκεσίας, ἐν πατρική χρηστότητι προσδέξασθε˙ πίστει γάρ προσπίπτομεν, τῇ σεπτῇ ὑμῶν σκέπη, καί θερμοίς ἐν δάκρυσιν, ὁλοψύχως βοῶμεν˙ τῆς συνεχούσης θλίψεως ἡμᾶς, καί πάσης ἄλλης, ἀνάγκης λυτρώσασθε.

Καί νῦν. Θεοτοκίον.

Οὐ σιωπήσομέν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι˙ εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο, ἐκ τοσούτων κινδύνων; τίς δέ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ˙ σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ψαλμὸς 50

Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος των οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὃτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντὸς. Σοὶ μόνω ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ, ὁ Θεὸς, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιόν μὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. ‘Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὃτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἂν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Κανών, οὐ ἡ ἀκροστιχίς:

«Σκέπη ἡμῶν ἐστέ Θεοφόροι. Γερασίμου».

Ὠδή α'. Ἦχος πλ. δ'. Ὑγράν διοδεύσας.

Συνόντες τοῖς ἄνω θείοις χοροίς, Ὅσιοι Πατέρες, ἐπισκέψασθε νοερώς, τόν ἅγιον τόνδε ὑμῶν χῶρον, καί πᾶσι δότε τήν χάριν τήν ἔνθεον.

Κακίας ἁπάσης τοῦ δυσμενοῦς, ὑμῶν τῇ πρεσβεία, Διονύσιε ἱερέ, καί θεῖε Μητρόφανες λυτρούσθε, τούς τῷ ἀγίω ναῷ ὑμῶν σπεύδοντας.
Ἐπίφανον Πάτερ ὡς συμπαθής, ἡμῖν τοῖς σοῖς τέκνοις, τό σόν πρόσωπον τό σεπτόν, ὡς ἄν Διονύσιε πλησθῶμεν, τῆς πατρικῆς σου χαράς καί χρηστότητος.

Θεοτοκίον.

Πηγή εὐσπλαγχνίας τῆς θεϊκῆς, Κεχαριτωμένη, Παντευλόγητε Μαριάμ, εὐσπλάγχνως τήν δέησιν προσδέχου, τῶν πρός τήν σήν ἀφορώντων ἀντίληψιν.

Ὠδή γ'. Οὐρανίας ἁψῖδος.

Ἡ  δυάς ἡ ἁγία, ἡ τῷ φωτί λάμψασα, τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος,

παθών ζοφώσεως, ἡμᾶς λυτρώσασθε, ὦ Διονύσιε πάτερ, καί θεῖε Μητρόφανες, ὑμῶν δεήσεσι.

Ἡ σεπτή ὑμῶν χάρις, ἡ ἐκ Θεοῦ Ἅγιοι, οἶα νοητή εὐωδία, ἀρωματίζουσα, εὐφραίνει πάντοτε, καί ἁγιάζει καί τέρπει, τούς ἐν τῷ ναῷ ὑμῶν, πιστώς προστρέχοντας.

Μυστικαίς ἐποπτείαις, ὡς ἀληθῶς Ὅσιε, ἐν τῷ ἱερώ σοῦ τεμένει, ἐποπτανόμενος, πληροῖς ἑκάστοτε, τῆς παρά σοι εὐφροσύνης, Πάτερ Διονύσιε, τούς καθορώντάς σέ.

Θεοτοκίον.

Ὡς περίδοξος θρόνος, καί λογικός Ἄχραντε, τοῦ Παμβασιλέως τῆς δόξης, καί Παντοκράτορος, παθών μέ ἔγειρον, ἀπό κοπρίας καί δίδου, σωστικήν κατάνυξιν, ἐν τῇ καρδία μου.

Διάσωσον ἡ τῶν Ὁσίων Πατέρων δυάς ἁγία, πάσης βλάβης καί πειρασμῶν τε καί θλίψεων, τούς αἰτουμένους τήν θείαν ὑμῶν πρεσβείαν.

Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινός) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των δούλων του Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων.

Ἦχος β'. Πρεσβεία θερμή.

Πρεσβεύειν θερμώς, Θεῷ τῷ Πανοικτίρμονι, διδόναι ἀεί, μή παύσησθε μακάριοι, εἰρήνην τε καί ἴασιν, τούς τῇ σκέπη ὑμῶν καταφεύγοντας, Διονύσιε Ὅσιε, καί Πάτερ Μητρόφανες δεόμεθα.

Ὠδή δ'. Εἰσακήκοα Κύριε.

Νεανίαν ὡς ἔπλησας, χάριτος ἁγίας καί κατανύξεως, οὕτω πλήσον Διονύσιε, θείας εὐφροσύνης τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἐπομβρήσατε ἄνωθεν, ἔλεος καί χάριν ὡς δρόσον ἀϋλον, τοῖς προστρέχουσιν ἑκάστοτε, τῷ ναῷ ὑμῶν Πατέρες Ὅσιοι.

Σωτηρίαν αἰτήσασθε, τήν κατά ψυχήν καί σῶμα τοῖς σπεύδουσι, Διονύσιε μακάριε, σύν τῷ Μητροφάνει ὑμῖν πάντοτε.

Θεοτοκίον.

Τῇ θερμῇ προστασία σου, Κεχαριτωμένη στερρῶς ἐλπίζοντες, πάσης βλάβης ἐκλυτρούμεθα, καί ἐπινοιών τῶν τοῦ ἀλάστορος.

Ὠδή ε'. Φώτισον ἡμᾶς.

Ἔχοντες ὑμᾶς, βοηθούς καί ἀντιλήπτορας, μή ἐκπέσωμεν τῆς χάριτος ὑμῶν, Διονύσιε παμμάκαρ καί Μητρόφανες.

Θείας δωρεάς, πατρική χειρί παράσχετε, τοῖς αἰτούσι τήν ἀντίληψιν ὑμῶν, Διονύσιε θεόφρον καί Μητρόφανες.

Ἔδειξας ποτέ, τήν σήν χάριν ἐπιλάμπουσαν, τῷ ναῷ σοῦ Διονύσιε ὡς φῶς, δι' ἧς λάμπρυνον ἡμᾶς τούς σέ γεραίροντας.

Θεοτοκίον.

Ὄρος τοῦ Θεοῦ, ἐμφανές καί Προφητόφθεγκτον, τό σόν Ὄρος τό ἀπόλεκτον Ἁγνή, διαφύλαττε ἐκ πάσης περιστάσεως.

Ὠδή ς'. Τήν δέησιν ἐκχεώ.

Φανέντες, ἔμπλεοι δόξης ἁγίας, ἐν ὀράματι ὡς φίλοι Κυρίου, τήν πρός ἡμᾶς ὑμῶν εὔνοιαν θείαν, ὡς ἀληθῶς ἐδηλώσατε Ὅσιοι, ἧς ἀεί δίδοσθε ἡμῖν, τάς πλουσίας ἐκφάνσεις καί χάριτας.

Ὀσμήν μέν, μυρεψικήν ἀποπνέει, τῆς ἀσκήσεως ὑμῶν ἡ παλαίστρα, χαράν δέ θείαν ἀεί πρυτανεύει, τοῖς τῷ Σπηλαίω ὑμῶν πίστει σπεύδουσιν˙ ἄλλ' ὦ Πατέρες θαυμαστοί, τήν αὐτῶν ἡμῖν δότε ἐνέργειαν.

Ρημάτων σοῦ, τάς ἁγίας συνθήκας, ὥσπερ κλῆρον πατρικόν κεκτημένοι, πρός τήν σήν σκέπην ἀεί ἀφορώμεν, ὦ Διονύσιε Ρήτορ μακάριε˙ διό μή παύση ὁδηγῶν, ἀσφαλῶς ἡμᾶς Πάτερ πρός Κύριον.

Θεοτοκίον.

Ὁλόφωτε, τοῦ Δεσπότου καθέδρα, χρυσοστόλιστε παστάς θείας δόξης, Εὐλογημένη Παρθένε Μαρία, τήν σκοτισθεῖσαν ψυχήν μου τοῖς πάθεσι, καταύγασον τῷ φωτισμῷ, τῆς ἐν σοί ἀπορρήτου ἐλλάμψεως.

Διάσωσον ἡ τῶν Ὁσίων Πατέρων δυάς ἁγία, πάσης βλάβης καί πειρασμῶν τε καί θλίψεων, τούς αἰτουμένους τήν θείαν ὑμῶν πρεσβείαν.

Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παρρησίαν.

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεινός) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλη) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ των δούλων του Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων.

Κοντάκιον.

Ἦχος β'. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.

Ὡς ἀρωγοί καί θερμοί ἀντιλήπτορες, καί πρεσβευταί πρός Χριστόν ἡμῶν μέγιστοι, σοφέ Διονύσιε Ὅσιε, σύν Μητροφάνει τῷ θείω θεράποντι, ἡμῶν πάση ὥρα προΐστασθε.

Προκείμενον.

Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξη, καί ἀγαλλιάσονται ἐπί τῶν κοιτών αὐτῶν.

Στίχ: Ἄσατε τῷ Κυρίω ἆσμα καινόν˙ ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν ἐκκλησία Ὁσίων.

Εὐαγγέλιον κατά Ματθαίον.

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταίς˙ Πάντα μοι παρεδόθη ὑπό τοῦ Πατρός μου˙ και οὐδείς ἐπιγινώσκει τόν Υἱόν εἰμή ὁ Πατήρ˙ οὐδέ τόν Πατέρα τίς ἐπιγινώσκει, εἰμή ὁ Υἱός, καί ὦ ἐάν βούληται ὁ Υἱός ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρός μέ πάντες οι κοπιώντες καί πεφορτισμένοι, καγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τόν ζυγόν μοῦ ἐφ' ὑμᾶς, καί μάθετε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι πρᾶός εἰμί, καί ταπεινός τῇ καρδία, καί εὐρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός, καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστί.

Δόξα. Ταῖς τῶν σῶν Ὁσίων…

Καί νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου…

Προσόμοιον.

Ἦχος πλ. β'. Ὅλην ἀποθέμενοι.

Στίχ: Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου…

Πίστει καταφεύγοντες, πάσῃ ἀνάγκη καί θλίψει, ἔνδον τοῦ ναοῦ ὑμῶν, Πάτερ Διονύσιε και Μητρόφανες, τῆς ὑμῶν χάριτος, δαψιλώς τρυφῶμεν, και τήν λύσιν κομιζόμεθα, ὑμῶν δεήσεσι, τῶν βιοτικῶν περιστάσεων, και χαλεπῶν κακώσεων, καί ἐπηρειῶν τῶν του ὄφεως˙ ὅθεν ἐκβοῶμεν˙ μή παύσητε παρέχειν μυστικῶς, ἑνί ἑκάστῳ τά πρόσφορα, οἵα συμπαθέστατοι.

Ὁ Ἱερεύς

Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ ἡμᾶς τὰ ἐλέη σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου τῆς Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν· τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καὶ Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καὶ Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (ἡμέρας), καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον (ιβ')

Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ΄ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ὠδὴ ζ'. Οἱἐκ τῆς Ἰουδαίας.

Ἰδοὺ πίστει τελεία, τῷ ἀγίω τεμένει ὑμῶν προσήλθομεν, καί ἔλεος καί χάριν, καί φῶς καί σωτηρίαν, ἐξαιτούμεν δωρήσασθαι, τοῖς τῇ Εἰκόνι ὑμῶν, προσπίπτουσι Πατέρες.

Γέρας ἄνωθεν θείον, καί ψυχῶν σωτηρίαν καί βίον ἄλυπον, αἰτεῖσθε θεοφόροι, τοῖς πίστει καί ἀγάπη, θεολήπτω δομήσασιν, ἐν τῷ Σπηλαίω ὑμῶν, τὸν θείον ὑμῶν οἶκον.

Ἐν τῇ σῇ ἐκφανθείση, πολλαχῶς προστασία Πάτερ καυχώμεθα˙ ἣν δίδου πάση ὥρα, ὡς οἶδας τοῖς σοῖς τέκνοις, Διονύσιε Ὅσιε, καί τῶν ποικίλων ἡμᾶς, σκανδάλων ἀεὶ ρύου.

Θεοτοκίον.

Ρώμην δίδου μοι Κόρη, τοῦ πατεὶν τοῦ δολίου τὰ μηχανήματα, καί ἴθυνον τὸν νοῦν μου, πρὸς γνῶσὶν τε καί κτῆσιν, ἀληθοῦς μεταγνώσεως, ἶνα τῆς ἄνω ζωῆς, μετὰ τὸ τέλος τύχω.

Ὠδὴ η'. Τὸν Βασιλέα.

Ἄνωθεν δότε, ἐν πατρικὴ συμπαθεία, Διονύσιε ὁμοῦ σὺν Μητροφάνει, τῆς ὑμῶν πρεσβείας, ἡμῖν τὰς θείας δόσεις.
Συντρέχει ἅπας, πιστὸς ὑμῶν τῷ τεμένει, καί κομίζεται ὧν ηὔξατο τὴν κτῆσιν˙ ὅθεν καί κηρύττει, ὑμῶν τὴν θείαν χάριν.

Ἲλεων ὄμμα, καί οὖς εὐήκοον τεῖνον, Διονύσιε ἐν ἀοράτω ὄψει, τοῖς ἐπιζητούσι, τὴν σήν ἐπιστασίαν.

Θεοτοκίον.

Μήτερ Κυρίου, καί Ἀειπάρθενε Κόρη, τῆς καρδίας μου ἀνύψωσον τὸν πόθον, πρὸς τὰς ἀπολαύσεις, τῆς ἄνω βασιλείας.

Ὠδὴ θ'. Κυρίως Θεοτόκον.

Οἱ λύχνοι οἱ φωσφόροι, ἀρετῶν ὁσίων, σὺν Μητροφάνει σοφὲ Διονύσιε, τῆς ἐν Χριστῶ φωταυγείας ἡμᾶς πληρώσατε.

Ὑψόθεν ἐφαπλούντες, νοερὼς Πατέρες, τῆς προστασίας ὑμῶν μὴ ἐλλίπητε, τοῖς ἐνοικούσιν ἐνταῦθα χάριν τὴν ἄφθονον.

Μὴ παύσησθε Πατέρες, ἐκ τῶν πολυπλόκων, ἐπηρειῶν καί σκανδάλων τοῦ ὄφεως, ἡμᾶς λυτρούσθαι τοὺς πόθω ὑμῖν προστρέχοντας.

Θεοτοκίον.

Μαρία Θεοτόκε, Κεχαριτωμένη, χαρίτωσὸν μου ψυχῆς τὴν κατάστασιν, καί τοῦ Υἱοῦ σοῦ τῆς θείας με δόξης πλήρωσον.

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Μεγαλυνάρια.

Χαίρετε Πατέρες θεοειδείς, ἐναρέτου βίου, ὑποτύπωσις ἀληθής, σὺν τῷ Διονυσίω, Μητρόφανες παμμάκαρ, Ἀγγέλων συμπολῖται καί ἰσοστάσιοι.

Χάριν ἀναβλύζει πνευματικήν, οἶα εὐωδίαν, οὐρανίαν καί μυστικήν, ὁ ἐν τῷ Σπηλαίω, ὑμῶν ἅγιος οἶκος, Πατέρες καί εὐφραίνει, ἡμᾶς ἑκάστοτε.

Ὣφθης ἐν ὁράματι μυστικῶς, ἐπαλλήλως Πάτερ, τὴν σήν χάριν ἡμῖν δηλῶν, ἧς ἀεὶ τρυφώντες, πολλοῖς ἐν τεκμηρίοις, προστρέχομὲν σοι πόθω ὦ Διονύσιε.

Ὥσπερ Πάτερ εὔφρανας νοερῶς, ἐν τῇ χάριτὶ σου, νεανίαν τὸν εὐλαβῆ, οὕτω τὰς καρδίας, ἡμῶν τῶν σὲ φιλούντων, εὔφρανον ἀοράτως, ὦ Διονύσιε.

Τοὺς προσερχομένους πίστει θερμή, ὑμῶν ἐν τῷ οἴκω, Διονύσιε ἱερέ, σὺν τῷ Μητροφάνει, πάσης ἐν βίω ζάλης, καί πειρασμῶν καί νόσων, πικρῶν λυτρώσασθε.

Ρώσιν καί ὑγείαν διηνεκῆ, πταισμάτων τὴν λύσιν, καί κινδύνων ἀπαλλαγήν, καί χαρὰν ἐν βίω, καί σταθηρὰν εἰρήνην, ἡμῖν ἀεὶ αἰτεῖσθε, Πατέρες Ὅσιοι.

Τοὺς ἐν τῷ ἀγίω ὑμῶν ναῶ, ἔνδον τοῦ Σπηλαίου, Διονύσιε ἱερέ, σὺν τῷ Μητροφάνει, πιστὼς ἀθροιζομένους, φωτὸς ἐπουρανίου, καταξιώσατε.

Ὥρα τοῦ θανάτου τῇ φοβερά, ἀρωγοὶ Πατέρες, φάνητὲ μοι καί βοηθοί, καί ἡνίκα μέλλω, Κυρίω παραστήναι, δικαίας καταδίκης, με ἐκλυτρώσασθε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

Τρισάγιον

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ')

Δόξα... Καὶ νῦν...

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον, (ἐκ γ')

Δόξα... Καὶ νῦν...

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα του Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας των αἰώνων.

Ἦχος πλ. β'

Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· πάσης γὰρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τὴν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα...

Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· ἐπὶ σοὶ γὰρ πεποίθαμεν, μὴ ὀργισθῇς ἡμῖν σφόδρα, μηδὲ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ' ἐπίβλεψον καὶ νῦν, ὦς εὔσπλαγχνος, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, καὶ ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.

Καὶ νῦν...

Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μὴ ἀστοχήσωμεν, ῥυσθείημεν διὰ σοῦ τῶν περιστάσεων· σὺ γὰρ εἶ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.

Ἐκτενής.

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν, (δεῖνος) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλει ταύτη, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ τὸν ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον, γενέσθαι τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί, διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν καὶ νόσον, τὴν καθ' ἡμῶν κινουμένην, καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν Θεὸν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.

Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καὶ πάντων τὸν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Ἦχος β’. Ὅτε ἐκ του ξύλου.

Ἄνωθεν ἐλθόντες νοερώς, δέξασθε ἡμῶν τὰς δεήσεις, και δότε ἂπασι, πατρικὴ χειρὶ ὑμῶν, θεία δωρήματα, Διονύσιε Ὅσιε, σὺν τῷ Μητροφάνει, τοῖς ἐν τῷ ναῶ ὑμῶν, θερμὼς προστρέχουσι, λύοντες παθὼν τὰς ἐφόδους, καί χαρὰς πληροῦντες ἀΰλου, τὰς ψυχὰς ὑμῶν ὡς Θεοδόξαστοι.

Ἦχος πλ. δ'

Δέσποινα, πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.

Ἦχος β'

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

Δίστιχον.
Διονύσιε ὁμοῦ σὺν Μητροφάνει

Γερασίμω νείματε ἔνθεον χάριν.

 Δι' ευχών...