Παράκλησις Ὁσιομάρτυρος ΓΕΔΕΩΝ τοῦ Καρακαλληνοῦ.

Παράκλησις Ὁσιομάρτυρος ΓΕΔΕΩΝ τοῦ Καρακαλληνοῦ.

Ποίημα Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου

Ὁ ἱερεύς·

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ὁ χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἀναγνώστης. Ἀμήν.

Ψαλμὸς ρμβ´ (142).

Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνην σου. Καὶ μὴ εἰσέλθεις εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σοῦ πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισε μὲ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδίαν μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.

Διαπέτασα  πρὸς σὲ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκον.

Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ᾖρᾳ τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν μὲ τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὃτι  σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει μὲ ἐν γῇ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου. Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σου εἰμι.

Καὶ εὐθὺς τὸ Θεὸς Κύριος, μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν χορῶν.

Ἦχος δ΄.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στιχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ. 

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στιχ. β´. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στιχ. γ´. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. 

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τοὺς προσιόντας τῇ θερμῇ σου πρεσβείᾳ, Ὁσιομάρτυς Γεδεὼν θεοφόρε, ἀπὸ παντοίων λύτρωσαι κακώσεων, καὶ παράσχου ἅπασι, φωτισμὸν καὶ εἰρήνην, καὶ πταισμάτων ἄφεσιν, καὶ παθῶν θεραπείαν, ταῖς πρὸς Χριστὸν πρεσβείαις σου σοφέ, ὅτι προστάτην σε, θεῖον κεκτήμεθα.

Θεοτοκίον.

Οὐ σιωπήσομέν ποτε...

Ὁ Ν´  Ψαλμός.

  Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.

Ἐπὶ πλεῖον πλῦνον μὲ ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.

Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διὰ παντός.

Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.

Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.

Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.

Ῥαντιεῖς μὲ ὑσσώπω καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.

Ἀκουτιείς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.

Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.

Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.

Μὴ ἀπορρίψης με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ.

Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με.

Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.

Ῥῦσαὶ μὲ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.

Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.

Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.

Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.

Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.

Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Κανὼν οὗ ἡ ἀκροστιχίς: Σὴν ἀρωγὴν Γεδεών μοι δίδου. Γερασίμου.

ᾨδὴ α´. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.

Στεφάνῳ κοσμούμενος Ἀθλητῶν, ὡς Ὁσιομάρτυς, τοῦ Σωτῆρος περιφανής, Γεδεὼν ἀπαύστως ἐκδυσώπει, ὑπὲρ ἡμῶν τῶν πιστῶς εὐφημούντων σε.

Ἡλίου ἀκτῖσι τοῦ νοητοῦ, λαμπόμενος Πάτερ, τῶν παθῶν μου τὸν σκοτασμόν, λῦσον Γεδεὼν Ὁσιομάρτυς, φωτὶ τῶν σῶν παρακλήσεων δέομαι.

Ναμάτων πληρούμενος νοητῶν, βλῦσον ἡμῖν πᾶσι, τὸν οὐράνιον  γλυκασμόν,  πᾶσαν  κατακλύζοντα  πικρίαν,  ἐκ τῶν

ψυχῶν ἡμῶν Μάρτυς δεόμεθα.

Θεοτοκίον.

Ἀφράστως τεκοῦσα τὸν Λυτρωτήν, Χριστὸν τὸν Σωτῆρα, Παντευλόγητε Μαριάμ, λύτρωσαι παθῶν τῶν ἀκαθάρτων, τὴν ταπεινὴν μου ψυχὴν ἱκετεύω σε.

ᾨδὴ γ´. Οὐρανίας ἁψῖδος.

Ῥῶσιν θείαν παράσχου καὶ τῶν παθῶν ἶασιν, τὴν κατὰ ψυχήν τε καί σῶμα τοῖς προσιοῦσί σε, ταῖς ἱκεσίαις σου, Ὁσιομάρτυς Κυρίου, καὶ πταισμάτων αἴτησαι, ἡμῖν τὴν ἄφεσιν.

Ὡς νομίμως ἀθλήσας ὑπὲρ Χριστοῦ Ἅγιε, τῶν ἀνομιῶν μου τὰ πλήθη πάντα ἀφάνισον, ταῖς πρὸς τὸν Εὔσπλαγχνον, ἱκετηρίαις σου Λόγον, Γεδεὼν μακάριε, ἵνα γεραίρω σε.

Γαληνότατος ὅρμος, ἐν πειρασμοῖς γένοιτο, ἡ σὴ θαυμαστὴ προστασία, Γεδεὼν ἔνδοξε, τῇ Καρακάλλου Μονῇ, τῇ προσιούσῃ ἐν πίστει, τοῖς σεπτοῖς λειψάνοις σου, καὶ εὐφημούσῃ, σε.

Θεοτοκίον.

Ἡλιόμορφος θρόνος, καὶ ὑψηλὸς θάλαμος, τοῦ παμβασιλέως τῆς δόξης, καὶ παντοκράτορος, ὤφθης Πανάμωμε· διὸ κἀμὲ σκεῦος δεῖξον, τῆς αὐτοῦ χρηστότητος, καθικετεύω σε.

Διάσωσον, Ὁσιομάρτυς Κυρίου ἐκ πάσης βλάβης, τοὺς εν πίστει τῇ αντιλήψει σου σπεύδοντας, ταῖς πρὸς Χριστὸν εὐπροσδέκτοις σου ἱκεσίαις.

Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ...

Ἱερεὺς

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι  δεόμεθα  καί  ὑπέρ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ… (καί  μνημονεύονται  τά  ὀνόματα  τῶν  ὑπέρ  ὧν  ἡ  Ἱερά  Παράκλησις  τελεῖται).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων. Ἀμήν.

Κάθισμα. Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.

Ὡς ἔχων πολλήν, Ὁσιομάρτυς ἔνδοξε, Χριστῷ τῷ Θεῷ, τὴν παῤῥησίαν πρέσβευε, λυτροῦσθαι πάσης θλίψεως, καὶ παντοίων κινδύνων ἑκάστοτε, τοὺς ἐκζητοῦντας ἐν πίστει θερμῇ, τὴν σὴν προστασίαν καὶ βοήθειαν.

ᾨδὴ δ´. Εἰσακήκοα Κύριε.

Νοσημάτων ἀπάλλαξον, Γεδεὼν παμμάκαρ καὶ πάσης θλίψεως, καὶ ποικίλων περιστάσεων, τοὺς εἰλικρινῶς σε μακαρίζοντας.

Γεωργεῖν με ἐνίσχυσον, Γεδεὼν παμμάκαρ θεῖα νοήματα, καὶ μακρὰν ἐμοῦ ἀπέλασον, τὸν ποικιλοτρόπως πολεμοῦντά με.

Ἐν τοῖς θείοις λειψάνοις σου, ἡ τοῦ Καρακάλλου Μονὴ σεμνύνεται, ἣν διάσωζε ἀπήμαντον, Γεδεὼν ἐκ πάσης περιστάσεως,

Θεοτοκίον.

Δένδρον γέγονα ἄκαρπον, καὶ πτοοῦμαι Κόρη τὸν πικρὸν θάνατον· σὺ οὖν δίδου μοι μετάνοιαν, ἵνα καθαρθῶ παθῶν τοῦ χείρονος.
 

ᾨδὴ ε´. Φώτισον ἡμᾶς.

Ἔπιδε ἡμῖν, οὐρανόθεν παναοίδιμε, καὶ ἐκπλήρωσον τὴν δέησιν ἡμῶν, Γεδεὼν Ὁσιομάρτυς ἀξιάγαστε.

Ὥσπερ ἐκκοπείς, Γεδεὼν χεῖρας καὶ πόδας σου, ἐν ἀτρέπτῳ διανοίᾳ καὶ στεῤῥᾷ, οὕτω ἔκκοψον σαρκὸς ᾑμῶν πᾶν θέλημα.

Νέκρωσον ἐχθροῦ, καθ᾿ ἡμῶν τοῦ πολεμήτορος, τὰς ἐφόδους Γεδεὼν τὰς χαλεπάς, καὶ παράσχου ἡμῖν βίον ἀστασίαστον.

Θεοτοκίον.

Μόνη τὸν Θεόν, αποῤῥήτως σωματώσασα, σώματός μου τὰς ὀδύνας καί ψυχῆς, Θεοτόκε ἀποκάθαρον τοὺς μώλωπας.
 

ᾨδὴ στ´. Τὴν δέησιν.

Οἱ χείμαῤῥοι, τῶν αἱμάτων σου Μάρτυς, ἡμῖν γένοιντο παθῶν θεραπεία, τὴν καθ᾿ ἡμῶν τοῦ Βελίαρ μανίαν, καὶ τὴν πικρὰν κατακλύζοντες ἔφοδον, Ὁσιομάρτυς Γεδεών, ἐνεργείᾳ τῇ θείᾳ τοῦ Πνεύματος.

Ἰάτρευσον, τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος, καὶ τοῦ σώματος δεινὴν ἀῤῥωστίαν, τῇ δεδομένῃ σοι χάριτι Πάτερ, καὶ τοῦ νοός μου τὸν ζόφον ἀπέλασον, Ὁσιομάρτυς Γεδεών, ὡς θερμός μου προστάτης καὶ ἔφορος.

Δυνάμει, τοῦ Παρακλήτου ἀθλήσας, ἀπενέκρωσας ἐχθροῦ τὰς δυνάμεις· ὅθεν ἡμᾶς πρὸς ζωῆς ἐναρέτου, ἀεὶ ὁδήγει τὴν τρίβον δεόμεθα, Ὁσιομάρτυς Γεδεών, τῇ θερμῇ σου πρεσβείᾳ πρὸς Κύριον.

Θεοτοκίον.

Ἱλέωσαι, τὸν ἐκ σοῦ γεννηθέντα, Θεοτόκε Ἀειπάρθενε Μῆτερ, ἡμῖν τοῖς ἄμετρα πταίσμασι τούτῳ, ὡς ἂν πταισμάτων συγχώρησιν λάβωμεν, οἱ ἀφορῶντες ἀκλινῶς, πρὸς τὴν σὴν ταχυτάτην βοήθειαν.

Διάσωσον, Ὁσιομάρτυς Κυρίου ἐκ πάσης βλάβης, τοὺς ἐν πίστει τῇ ἀντιλήψει σου σπεύδοντας, ταῖς πρὸς Χριστὸν εὐπροσδέκτοις σου ἱκεσίαις.

Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου,..

Ἱερεὺς

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)

Ἔτι  δεόμεθα  καί  ὑπέρ  τῶν  δούλων  τοῦ  Θεοῦ… (καί  μνημονεύονται  τά  ὀνόματα  τῶν  ὑπέρ  ὧν  ἡ  Ἱερά  Παράκλησις  τελεῖται).

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων. Ἀμήν.

Κοντάκιον. Ἦχος β´. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.

Ὁσιομάρτυς Χριστοῦ ἀξιύμνητε, τῆς Καρακάλλου Μονῆς ἐγκαλλώπισμα, στεῤῥὲ Γεδεὼν δέχου πάντοτε, τὰς ἱκεσίας ἡμῶν καὶ προσάγαγε, αὐτὰς πρὸς Χριστὸν τὸν Φιλάνθρωπον.

Οἱ Ἀναβαθμοί. Τὸ α´ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου.

Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη· ἀλλ’ αὐτὸς ἀντιλαβοῦ καὶ σῶσον, Σωτήρ μου (δίς).

Οἱ μισοῦντες Σιῶν, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου· ὡς χόρτος γὰρ πυρὶ ἒσεσθε ἀπεξηραμμένοι (δὶς).

Δόξα Πατρί.

Ἁγίω Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται ταῇ τριαδικῇ μονάδι ἱεροκρυφίως.

Καὶ νῦν.

Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.

Προκείμενον: Θαυμαστὸς ὁ Θεός...

Στ.: Τοῖς Ἁγίοις...

Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν. Ζήτει ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου, τῇ 23^η Ἀπριλίου.

Δόξα: Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου...

Καὶ νῦν: Ταῖς τῆς Θεοτόκου...

Ἰδιόμελον. Ἦχος β΄.

Στ.: Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός...

Γνώμης γενναιότητι, τοῦ μαρτυρίου τὸν δρόμον ἀκλινῶς διήνυσας, Γεδεὼν μακάριε θείῳ Πνεύματι, καὶ πολλῆς μέτοχος, χάριτος ἐδείχθης, διὰ τοῦτό σου δεόμεθα· πάσης στενώσεως, καὶ ἐπηρειῶν τοῦ ἀλάστορος, Ὁσιομάρτυς ἔνδοξε, καὶ παντοδαπῶν παραπτώσεων, φύλαττε ἀτρώτους, ταῖς σαῖς πρὸς τὸν Σωτῆρα προσευχαῖς, τοὺς ἀδιστάκτως προστρέχοντας, τῇ θερμῇ πρεσβείᾳ σου.

Ὁ Ἱερεύς

  Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον Σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ’ ἡμᾶς τὰ ἐλέη Σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων, ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου, καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου· Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τήρωνος καὶ Στρατηλάτου καὶ Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ· τῶν Ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Αἰκατερίνης, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν Ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων· (τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ, ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμνημονεύθη ἐν τοῖς ἄνω[3])· τῶν Ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καὶ Ἄννης· (τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, ἐὰν ἑορτάζεται3) καὶ πάντων Σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν Σε, μόνε, πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων Σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.                                                                                

Κύριε ἐλέησον (ιβ’ [τετράκις, ἀνὰ τρίς]).

Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, μεθ’ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

ᾨδὴ ζ´. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.

Διαῤῥήξας τοὺς βρόχους, τῇ θερμῇ μετανοίᾳ τοῦ παναλάστορος, διάῤῥηξον παθῶν μου, συνδέσμους ταῖς λιταῖς σου, Γεδεὼν πίστει ψάλλοντας· Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

Οἱ πιστῶς προσιόντες, τῶν σεπτῶν σου λειψάνων τῇ θήκῃ Ἅγιε, λαμβάνουσιν ὑγείαν, καὶ πᾶσαν θεραπείαν, Γεδεὼν ἀνακράζοντες· Ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν, Θεὸς εὐλογητός εἶ.

Ὑπερίπτασο Πάτερ, Καρακάλλου τῆς Μάνδρας τῆς θείας ποίμνης σου, ἀεὶ ταύτῃ παρέχων, τῆς σῆς ἐπικουρίας, Γεδεὼν τὰ δωρήματα· ὅτι προσπίπτει τῇ σῇ, θερμῇ ἐπιστασίᾳ.

Θεοτοκίον.

Γαλουχήσασα Κόρη, τὸν τροφέα τῶν ὅλων Χριστὸν τὸν Κύριον, τροφῃ ἐπουρανίῳ, πεινῶσαν τὴν ψυχήν μου, ἐκβοῶσαν διάθρεψον· χαῖρε Παρθένε Ἁγνή, Ὑπερευλογημένη.
 

ᾨδὴ η´. Τόν Βασιλέα.

Ἐκ πολυπλόκων, δυσχερειῶν καὶ σκανδάλων, ἀπολύτρωσαι στεῤῥὲ Ὁσιομάρτυς, τοὺς ὑπερυψοῦντας, τὸν σὲ ἐνισχυκότα.

Ῥώμην παράσχου, καὶ ἀληθῆ καρτερίαν, τοῖς ἐν πάθεσι πικροῖς συνεχομένοις, Γεδεὼν ὡς Μάρτυς, στεῤῥόψυχος Κυρίου.

Ἁγίων δήμοις, συνευφραινόμενος Πάτερ, καθικέτευε Χριστὸν ἡμῖν διδόναι, ἄφεσιν πταισμάτων, σοφὲ Ὁσιομάρτυς.

Θεοτοκίον.

Σὺ εἶ Παρθένε, ἁμαρτωλῶν προστασία, καὶ ἀντίληψις καὶ πάντων σωτηρία· ὅθεν σε ὑμνοῦμεν, οἱ ταπεινοί σου δοῦλοι.
 

ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.

Ἵλέῳ ὄμματί σου, βλέψον τοὺς ἑστῶτας, πρὸ τῆς ἁγίας Εἰκόνος σου Ἅγιε, καὶ τὰ αἰτήματα τούτων πλήρου ἑκάστοτε.

Μαρτύρων καὶ Ὁσίων, δήμοις συγχορεύων, Ὁσιομάρτυς ἀπαύστως ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν πίστει τελούντων τὴν θείαν μνήμην σου.

Οὐράνωσον τὸν νοῦν μου, Γεδεὼν θεόφρον, τὸν γεωθέντα πολλοῖς πλημμελήμασι, καὶ τῶν πταισμάτων μοι αἴτει Πάτερ τὴν ἄφεσιν.

Θεοτοκίον.

Ὑπέραγνε Παρθένε, τὴν ἄναγνον ψυχήν μου, τῆς μετανοίας τοῖς τρόποις ἐκκάθαρον, καὶ ἐπηρείας με ῥῦσαι τοῦ πολεμήτορος,
 

Καὶ εὐθύς, τό·

Ἄ

ξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν· τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.

Μεγαλυνάρια.

Βίῳ διαπρέπων ἀσκητικῷ, ἤθλησας νομίμως, καὶ καθεῖλες τὸν δυσμενῆ, Γεδεὼν τρισμάκαρ, Χριστοῦ Ὁσιομάρτυς· διὸ τοῖς σὲ τιμῶσι, δίδου βοήθειαν.

Φωνῆς ὡς ἀκήκοας θεϊκῆς, ἐν ναῷ τῷ θείῳ, ἐπτερώθης πόθῳ Χριστοῦ, Γεδεὼν θεόφρον, καὶ ἔδραμες προθύμως, πρὸς μαρτυρίου ἄθλους, ἀξιοθαύμαστε.

Βρόχους διαῤῥήξας τῶν ἀσεβῶν, τῷ τῆς μετανοίας, ἐλαμπρύνθης θείῳ φωτί, Γεδεὼν καὶ θείᾳ, ἀσκήσει καὶ ἀθλήσει, κατέβαλες τὸν πρῴην, σὲ ἀπατήσαντα.

Ἥνεγκας χειρῶν σου τὴν ἐκτομήν, καὶ ποδῶν ἀνδρείως, ὥσπερ ἄσαρκος Γεδεών, καὶ τῆς ἀνομίας, ἀπέτεμες τὸ κράτος, ὑπὲρ Χριστοῦ ἀθλήσας, Μάρτυς στεῤῥότατα.

Χαίροις Καρακάλλου θείας Μονῆς, ἄνθος πανευῶδες, καὶ τοῦ Ἄθω κλέος σεπτόν· Χαίροις Θετταλίας, βλαστὸς δεδοξασμένος, Χριστοῦ Ὁσιομάρτυς, Γεδεὼν ἔνδοξε.

Σὺν Ὁσιομάρτυσι τοῖς σεπτοῖς, παρεστὼς Κυρίῳ, καθικέτευε ἐκτενῶς, ὑπὲρ τῶν τιμώντων, τοὺς θείους σου ἀγῶνας, Χριστοῦ Ὁσιομάρτυς, Γεδεὼν Ἅγιε.

Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων...

Τρισάγιον

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')

Δόξα... Καὶ νύν...

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταὶς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.

Δόξα... Καὶ νύν...

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοίς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὦς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὦς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοὶς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥύσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεύς. Ὃτι σου ἐστιν…..

Ὁ Ἱερεύς.

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν, (δεῖνος) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλει ταύτη, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ τὸν ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον, γενέσθαι τὸν ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί, διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν καὶ νόσον, τὴν καθ' ἡμῶν κινουμένην, καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

   Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τὸν Θεὸν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)

Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ Ἱερεὺς

Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.

Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καὶ πάντων τὸν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Πρὸ δὲ τοῦ δι’ εὐχῶν·

Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.

Πάντας, τοὺς αἰτοῦντας εὐλαβῶς, Γεδεὼν τὴν σὴν προστασίαν, σκέπε καὶ φύλαττε, πάσης περιστάσεως, καὶ δυσχερείας πικρᾶς, τῇ θερμῇ πρὸς τὸν Κύριον, πρεσβείᾳ σου μάκαρ, καὶ πταισμάτων ἄφεσιν, αἴτει δεόμεθα, πᾶσι τοῖς πιστῶς σὲ τιμῶσιν, ὡς Ὁσιομάρτυρα θεῖον, καὶ ὡς βοηθὸν καὶ ἀντιλήπτορα.

Δι’ Εὐχών….

Δίστιχον.

Δέξαι τὴν παράκλησιν Ὁσιομάρτυς.

Ἥν σοι ὁ Γεράσιμος ἤδη προσάγει.