Παράκλησις
ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΒΒΑΔΩΝ μ. ἁγ. Θεοδοσίου.
(Ὧν ἡ ἱερὰ μνήμη ἐπιτελεῖται τὴν 13ην Ιανουαρίου)
Ποίημα Δρς Χαραλάμπους Μπούσια.
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Ὁ ἱερεύς·
Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ 142
Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου,
ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνην σου.
Καὶ μὴ εἰσέλθεις εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιον σοῦ
πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου.
Ἐκάθισε μὲ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου,
ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδίαν μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς
ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.
Διαπέτασα
πρὸς σὲ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου,
Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκον.
Ἀκουστὸν
ποίησόν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι κύριε, ὁδὸν ἐν
ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ᾖρᾳ τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου Κύριε,
πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν μὲ τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὃτι σύ εἶ ὁ Θεός
μου. Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει μὲ ἐν γῇ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου,
Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐν
τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου. Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας
τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σου εἰμι.
Καὶ
εὐθὺς τὸ Θεὸς Κύριος, μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν χορῶν.
Ἦχος δ΄.
Θεὸς Κύριος,
καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στιχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος,
καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στιχ. β´. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεὸς Κύριος,
καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στιχ. γ´. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος,
καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Ἦχος δ᾿. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Κοινοβιάρχου ἡ Μονὴ ἐγκαυχᾶται ὑμῶν ἀσκήσεως συντόνοις
καμάτοις καὶ πόνοις τῆς ἀθλήσεως, Ἀββᾶδες σεπτοὶ καὶ Πατέρες ἔνθεοι, Ὁσιόαθλοι
θεῖοι, πᾶσα δὲ σεμνύνεται τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ὑμῶν λιταῖς ἐνθέρμοις πρὸς
Αὐτόν, ἔλεος πᾶσιν ἀφθόνως δωρούμενον.
Δόξα. Τὸ αὐτό.
Κοινοβιάρχου ἡ Μονὴ ἐγκαυχᾶται ὑμῶν ἀσκήσεως συντόνοις
καμάτοις καὶ πόνοις τῆς ἀθλήσεως, Ἀββᾶδες σεπτοὶ καὶ Πατέρες ἔνθεοι, Ὁσιόαθλοι
θεῖοι, πᾶσα δὲ σεμνύνεται τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ὑμῶν λιταῖς ἐνθέρμοις πρὸς
Αὐτόν, ἔλεος πᾶσιν ἀφθόνως δωρούμενον.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομέν ποτε Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν
οἱ ἀνάξιοι· εἰμὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο, ἐκ τοσούτων
κινδύνων; τίς δὲ διεφύλαξεν, ἕως νῦν ἐλευθέρους; οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ·
σοὺς γὰρ δούλους σώζει ἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν.
Ὁ Ν´ Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ
πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἐπὶ πλεῖον πλῦνον μὲ ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου
καθάρισόν με.
Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διὰ παντός.
Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς
ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου
ἐδήλωσάς μοι.
Ῥαντιεῖς μὲ ὑσσώπω καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με καὶ
ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Ἀκουτιείς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τάς ἀνομίας μου
ἐξάλειψον.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις
μου.
Μὴ ἀπορρίψης με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς
ἀπ ἐμοῦ.
Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν
με.
Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Ῥῦσαὶ μὲ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.
Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.
Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία
τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιὼν καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· «Θεοδοσιᾶται Ὁσιομάρτυρες, χαίρετε. Χ. Μ.»
ᾨδὴ α´. Ἦχος πλ. δ´. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Θεοῦ ἱερεῖα ὡς ἐκλεκτὰ ἐτύθητε, θεῖοι Ὁσιόαθλοι τῆς
Μονῆς Ὁσίου Θεοδοσίου, πάντας ὑμᾶς τιμῶντας κινδύνων λυτρώσασθε.
Ἐξ ὕψους εὐκλείας ὑμῶν πιστοὺς ἀπαύστως φρουρεῖτε,
Ὁσιόαθλοι ἐκλεκτοὶ Σεμνείου Θεοδοσίου θείου, ἀνευφημοῦντας ὑμῶν κατορθώματα.
Ὁσίαν, πανύμνητοι, ἀγωγήν, Θεοδοσιᾶται, διελθόντες
μαρτυρικὴν εἰλήφατε χάριν ἱκετεύειν ὑπὲρ ἡμῶν τὸν φιλάνθρωπον Κύριον.
Θεοτοκίον.
Δυνάμωσον πάντας τοὺς ἀσθενεῖς οἰκέτας σου, Μῆτερ,
ἀντιστῆναι τοῦ πονηροῦ ἰσχύϊ, Κυρία Θεοτόκε, τοὺς μεγαλύνοντας πλῆθος χαρίτων
σου.
ᾨδὴ γ´. Οὐρανίας ἁψῖδος.
Οὐρανῶν κληρονόμοι διηνεκοῦς μέτοχοι εὐφροσύνης,
Θεοδοσίου Μάνδρας οἱ ἔνοικοι, οἱ μιαιφόνοις χερσὶν ἀποκτανθέντες, θεόθεν πάντα
περισκέπετε δῆμον Χριστώνυμον.
Σελασφόροι Πατέρες, ἀθλητικοῖς σκάμμασιν οἱ
τελειωθέντες, φρουρεῖτε, Ὁσιομάρτυρες Θεοδοσίου Μονῆς, Κοινοβιάρχου, τοὺς
πίστει ταῖς ὑμῶν δεήσεσι πάντοτε σπεύδοντας.
Ἰαμάτων χειμάῤῥους ὑμῶν σορὸς πέφηνε τῶν χαριτοβρύτων
λειψάνων, Ὁσιομάρτυρες, τοῖς προσκυνοῦσιν αὐτά, σεμνοὶ Θεοδοσιᾶται, εὐλαβῶς
ἑκάστοτε, θεομακάριστοι.
Θεοτοκίον.
Ἀειπάρθενε Μῆτερ, Χριστιανῶν καύχημα, Κεχαριτωμένη
Παρθένε, Θεογεννήτρια, ῥῦσαι ἡμᾶς πειρασμῶν καὶ λυπηρῶν καὶ κινδύνων τοὺς
ψαλμοῖς καὶ ᾄσμασι σὲ μεγαλύνοντας.
Στηρίζετε ὑμῶν δεήσεσι πάντας τοὺς κλονουμένους,
Ὁσιόαθλοι θαυμαστοί, ὑμᾶς μεγαλύνοντας ἐκθύμως, σεπτοὶ Θεοδοσιᾶται.
Ἐπίβλεψον ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν
χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
Ὁ Ἱερεὺς
Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Κύριε ἐλέησον (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος)
καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως
καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν,
των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων,
συνδορομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
Ἔτι δεόμεθα καί
ὑπέρ τῶν δούλων
τοῦ Θεοῦ… (καί μνημονεύονται τά
ὀνόματα τῶν ὑπέρ
ὧν ἡ Ἱερά
Παράκλησις τελεῖται).
Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ
Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων.
Ἀμήν.
Κάθισμα. Ἦχος β´. Πρεσβεία θερμή.
Μονῆς ἀσκηταὶ Θεοδοσίου ἔμφρονος, ἀνόμων ἐχθρῶν οἱ
μιαιφόνοις ξίφεσι κτανθέντες, πρεσβεύσατε τῷ Χριστῷ ἐκτενῶς, Ὁσιόαθλοι, ὑπὲρ
πιστῶν λειψάνων εὐλαβῶς ὑμῶν προσκυνούντων θήκην πάνσεπτον.
ᾨδὴ δ´. Εἰσακήκοα Κύριε.
Τῆς ἐρήμου οἰκήτορες, Θεοδοσιᾶται Ὁσιομάρτυρες,
ἁγιάζετε καὶ ῥύεσθε πειρασμῶν ὑμῖν τοὺς καταφεύγοντας.
Ἀσκητῶν ἀκροθίνια καὶ Μαρτύρων κύμινα εὐωδέστατα,
Θεοδοσιᾶται πάνσεπτοι, ἔστε ταχινοὶ ἡμῶν ἀκέστορες.
Ἰθυντῆρες πρὸς δώματα ἔστε τὰ οὐράνια ἀπλανέστατοι,
Θεοδοσιᾶται Ἅγιοι, στεφηφόροι Μάρτυρες πανόσιοι.
Θεοτοκίον.
Οὐ παυόμεθα, Δέσποινα, πλῆθος θαυμασίων σου
μεγαλύνοντες καὶ δοξάζοντες τὸν Τόκον σου, Λόγον τοῦ Θεοῦ τὸν ὑπεράγαθον.
Ὠδή ε´. Φώτισον ἡμᾶς.
Σκέπετε ἀεὶ καὶ περιφρουρεπιτε ἅπαντας εὐσεβεῖς,
Ὁσιομάρτυρες σεπτοί, τοῦ Θεοδοσίου Μάνδρας κρίνα εὔοσμα.
Ἴασμοι τερπνοί Θεοδοσιᾶται Ἅγιοι, κατευφράνατε δεήσεων
ὑμῶν ταῖς ὀδμαῖς πιστῶν χορούς, Ὁσιομάρτυρες.
Ὄλβοι τιμαλφεῖς γενναιότητος, βραβεύσατε τὴν ὑγίειαν
ἡμῖν τοῖς εὐλαβῶς μακαρίζουσιν ὑμᾶς, Ὁσιομάρτυρες.
Θεοτοκίον.
Μέμνησο ἡμῶν σὲ τιμώντων, Μητροπάρθενε, ὡς πιστῶν
Χριστιανῶν καταφυγὴν καὶ τῶν ὄντων ἐν ταῖς λύπαις παραμύθιον.
ᾨδὴ ς´. Τὴν δέησιν ἐκχεῶ.
Ἀγάλματα θεῖα ὁσιότητος, τὴν Μονὴν Θεοδοσίου τοῦ θείου
πανευκλεῆ μαρτυρίου κονίστραν οἱ ἀναδείξαντες, Ὁσιομάρτυρες, ὑμῶν λειψάνων τὴν
σορὸν προσκυνοῦντας πιστῶς ἁγιάζετε.
Ῥωννύμενοι πάντες, Ὁσιόαθοι, ταῖς ὑμῶν λιταῖς,
Θεοδοσιᾶται, πρὸς τὸν Θεὸν εὐλαβῶς προσκυνοῦμεν ὑμῶν λειψάνων σορὸν τὴν
προχέουσαν πιστοῖς ἰάσεις, ὡς κρουνὸν ἰαμάτων ἀστείρευτον, Ἅγιοι.
Τοὺς Μάρτυρας Ἀσκητὰς γεραίροντες τῆς Μονῆς Θεοδοσίου
Ὁσίου ἐν εὐλαβείᾳ αὐτοῖς ἐκβοῶμεν· Χριστὸν ἡμῖν ἀκλινῶς, Ὁσιόαθλοι, καιθλεοῦσθε
τοῖς πιστῶς ἀνυμνοῦσιν ὑμῶν κατορθώματα.
Θεοτοκίον.
Ὑμνοῦντές σε ὡς προστάτιν ἄγρυπνον καὶ ταχεῖαν βοηθὸν
ἐν κινδύνοις, Θεογεννῆτορ, προσφεύγομεν πίστει ταπις πρὸς Υἱόν σου θερμαῖς
παρακλήσεσι, τὸν πᾶσαν δόσιν ἀγαθὴν οὐρανόθεν πιστοῖς ἀπονέμοντα.
Στηρίζετε ὑμῶν δεήσεσι πάντας τοὺς κλονουμένους,
Ὁσιόαθλοι θαυμαστοί, ὑμᾶς μεγαλύνοντας ἐκθύμως, σεπτοὶ Θεοδοσιᾶται.
Ἄχραντε ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ᾿ ἐσχάτων
τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα, δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.
Ὁ Ἱερεὺς
Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἐλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Κύριε ἐλέησον (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ του Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος)
καὶ πάσης της ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως
καὶ ἀφέσεως των ἁμαρτιῶν των δούλων του Θεοῦ, πάντων των εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν,
των κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τη (κώμῃ, πόλη) ταύτη, των ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων,
συνδορομητῶν καὶ ἀφειρωτῶν του ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
Ἔτι δεόμεθα καί
ὑπέρ τῶν δούλων
τοῦ Θεοῦ… (καί μνημονεύονται τά
ὀνόματα τῶν ὑπέρ
ὧν ἡ Ἱερά
Παράκλησις τελεῖται).
Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ
Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας των αἰώνων.
Ἀμήν.
Κοντάκιον.Ἦχος β´. Προστασία τῶν Χριστιανῶν.
Ὁσιομάρτυρες Μάνδρας θειότατοι Θεοδοσίου σεπτοῦ,
ἐποπτεύετε ἐξ ὕψους δόξης ἡμᾶς τοὺς ἐν ᾄσμασιν ἀνευφημοῦντας ὑμῶν τὴν ἐνάσκησιν
καὶ τὴν σφαγὴν ἐν ἐρήμῳ τὴν ἄδικον.
Οἱ Ἀναβαθμοί. Τὸ α´ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου.
Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με
πάθη· ἀλλ’ αὐτὸς ἀντιλαβοῦ καὶ σῶσον, Σωτήρ μου (δίς).
Οἱ μισοῦντες Σιῶν, αἰσχύνθητε ἀπὸ
τοῦ Κυρίου· ὡς χόρτος γὰρ πυρὶ ἒσεσθε ἀπεξηραμμένοι
(δὶς).
Δόξα Πατρί.
Ἁγίω Πνεύματι
πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται ταῇ τριαδικῇ μονάδι ἱεροκρυφίως.
Καὶ νῦν.
Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει
τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν ταὴν
κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.
Καὶ εὐθὺς τὸ Προκείμενον. Ἦχος δ΄.
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν
Ὁσίων Αὐτοῦ.
Στίχ.: Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.
Εὐαγγέλιον. Κατὰ Λουκᾶν (Κεφ. στ΄ 17-33).
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ…
(ζήτει τῇ ιζ΄ Ἰανουαρίου)
(ζήτει τῇ ιζ΄ Ἰανουαρίου)
Δόξα. Ἦχος β´. Ταῖς τῶν
Σῶν Ἁγίων,
Καὶ νῦν. Ταῖς τῆς
Θεοτόκου….
Στίχ.: Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς…..
Ἦχος πλ. β´. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Ῥύσασθε στενώσεων καὶ ἐπηρείας τοῦ πλάνου τοὺς ὑμῖν
προσπίπτοντας πίστει, Ὁσιόαθλοι καλλιμάρτυρες, τῆς Μονῆς λείρια τοῦ Θεοδοσίου
τοῦ Κοινοβιάρχου πάντερπνα, οἱ καταστέφοντες Ἐκκλησίαν πᾶσαν ἀσκήσεσιν ὑμῶν καὶ
ἐναθλήσεως πόνοις ἐν ἐρήμῳ, μακάριοι, τριβώνιον οἱ χρώσαντες τῆς ὑμῶν ἀσκήσεως
αἵμασι καὶ Χριστῷ δραμόντες ἀπαύστως συνευφραίνεσθαι, σεπτοί, τῷ δαψιλῶς πᾶσι
νέμοντι στέφη ἀφθαρτότητος.
Ὁ Ἱερεύς
Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον Σου ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ’ ἡμᾶς τὰ ἐλέη Σου τὰ πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει τοῦ Τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων, ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, Προφήτου, Προδρόμου, καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καὶ οἰκουμενικῶν διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου· Ἀθανασίου καὶ Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας· Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καὶ Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τήρωνος καὶ Στρατηλάτου καὶ Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ· τῶν Ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καὶ Ἐλευθερίου· τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Αἰκατερίνης, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης· τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν Ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων· (τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ, ἐφ’ ὅσον δὲν ἐμνημονεύθη ἐν τοῖς ἄνω[3])· τῶν Ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καὶ Ἄννης· (τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, ἐὰν ἑορτάζεται3) καὶ πάντων Σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν Σε, μόνε, πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων Σου καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.
Κύριε ἐλέησον (ιβ’
[τετράκις, ἀνὰ τρίς]).
Ἐλέει, καὶ οἰκτιρμοῖς, καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, μεθ’ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
ᾨδὴ ζ´. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ῥαντισμῷ, Ἀθλοφόροι, ἁγιάζετε πάντας ὑμῶν δεήσεων πρὸς
Κύριον, τοὺς πίστει λειψάνων προσκυνοῦντας τὴν ὑμῶν χαριτόβρυτον σορὸν ἐν
Μάνδρᾳ σεπτῇ κλεινοῦ Θεοδοσίου.
Ἐκ δομάτων τοῦ πόλου παμφαῶν εὐλογεῖτε καὶ ἐποπτεύετε
πιστοὺς ἀνευφημοῦντας ὑμῶν στεῤῥοὺς καμάτους ἰσαγγέλου βιώσεως καὶ πόνους
ἀθλητικούς, ὦ Θεοδοσιᾶται.
Συνῳδὰ εὐφημοῦντες τοὺς ὑμῶν θεαρέστους, Ὁσιομάρτυρες,
καμάτους καὶ τοὺς πόνους ἐνδόξου μαρτυρίου, ταῖς ὑμῶν καταφεύγομεν λιταῖς,
ἀμνοὶ τῆς Μονῆς σεπτοῦ Θεοδοσίου.
Θεοτοκίον.
Χαῖρε, Θεογεννῆτορ, Παναγία Παρθένε, πιστῶς
κραυγάζοντες αἰτούμεθα εὐχάς σου πρὸς τὸν μονογενῆ σου Ἰησοῦν, τὸν φιλάνθρωπον
Λόγον Ὑψίστου Θεοῦ, ὑπερευλογημένη.
ᾨδὴ η´. Τὸν Βασιλέα.
Ἀμώμους ἄρνας Θεοδοσίου Ὁσίου τῆς Μονῆς εὐφημοῦντες
πρεσβείας τὰς αὐτῶν πρὸς Κτίστην αἰτούμεθα τὰς θείας.
Ἰσχὺν θεόθεν ἡμῖν ὀμβρίσατε, θεῖοι Ὁσιόαθλοι Θεοδοσίου
Μάνδρας, τοῖς τιμῶσιν ὑμῶν στεῤῥοὺς καμάτους.
Ῥαίνοντες ὕμνων τοῖς μύροις μνήμην τὴν θείαν τὴν ὑμῶν,
ὦ Θεοδοσιᾶται, χάριν ἐκζητοῦμεν ὑμῶν καὶ προστασίαν.
Θεοτοκίον.
Εὐλόγει, Μῆτερ, τοὺς μεγαλύνοντας πόθῳ θαυμασίων σου
ἄμερον πλῆθος, Κεχαριτωμένη Κυρία Θεοτόκε.
ᾨδὴ θ´. Κυρίως Θεοτόκον.
Τοὺς κατασπαζομένους ὑμῶν λειψάνων θήκας ἐπευλογεῖτε
ἀεί, Ὁσιόαθλοι, Θεοδοσίου Ὁσίου Μονῆς σεβάσματα.
Εὑρεῖν τὸν μαργαρίτην τοὺς ὑμᾶς τιμῶντας τὸν
πολυτίμητον καταξιώσατε, Χριστόν, Ὃν εὕρατε ἄθλοις, Ὁσιομάρτυρες.
Χαρᾶς ἡμῶν καρδίας, Θεοδοσιᾶται Ὁσιομάρτυρες, τάχος
ἐμπλήσατε τοὺς εὐφημοῦντας ἐκθύμως ὑμῶν τὰ σκάμματα.
Θεοτοκίον.
Μὴ παύσῃ δυσωποῦσα σὸν Υἱόν, Παρθένε, ὑπὲρ ἡμῶν τῶν
τιμώντων ἐν ᾄσμασι τὴν προστασίαν σου, Μῆτερ, πρὸς πάντα στένοντα.
Ἄξιόν ἐστιν ὦς ἀληθῶς, μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ
παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ
ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν
ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάρια.
Ὁσιομαρτύρων σεπτοὺς χοροὺς τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Ὁσίου
λαμπρᾶς Μονῆς μέλψωμεν ἐκθύμως στυγνῶς σφαγιασθέντας ὡς ἄρνας ἐν ἐρήμου βάθει
γηθόμενοι.
Τοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ ἀσκητικοῖς λάμψαντας καμάτοις καὶ
ἀθλήσεως εὐσθενοῦς πόνοις εὐσχημόνως Μονῆς Ὁσιοάθλους Θεοδοσίου θείου πάντες
ὑμνήσωμεν.
Χαίρετε, Ἀββᾶδες θεοειδεῖς καὶ σεπτοὶ Πατέρες τοῦ
Σεμνείου τοῦ εὐκλεοῦς τοῦ Κοινοβιάρχου Θεοδοσίου πάντες δεινῶς σφαγιασθέντες
ἄρνες ὡς ἄμωμοι.
Θεοδοσιᾶται, πιστῶν χορούς, Μάρτυρες, φρουρεῖτε καὶ
ἀπήμονας τοῦ ἐχθροῦ τῶν βελῶν τηρεῖτε ἐν πίστει προσκυνοῦντας ὑμῶν λειψάνων
θήκην τὴν χαριτόβρυτον.
Εὔχεσθε, Ἀββᾶδες ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ σεπτοὶ Πατέρες,
προσκυνούντων πανευλαβῶς τοὺς σοροὺς λειψάνων ὑμῶν σημειοφόροι Θεοδοσίου
Μάνδρας Ὁσιομάρτυρες.
Τοῦ Κοινοβιάρχου σεπτῆς Μονῆς τοὺς Ὁσιοάθλους
εὐφημήσωμεν ἐν χορῷ τοὺς ἀποκτανθέντας ὡς ἄρνας μιαιφόνοις παλάμαις τῶν ἀπίστων
πάντες Χριστώνυμοι.
Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου
Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς
τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.
Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ
Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός,
Ἅγιος Ἀθάνατος,
ἐλέησον ἡμᾶς.
(γ')
Δόξα...
Καὶ νύν...
Παναγία Τριάς,
ἐλέησον ἡμᾶς.
Κύριε, ἱλάσθητι
ταὶς ἁμαρτίαις
ἡμῶν. Δέσποτα,
συγχώρησον τὰς ἀνομίας
ἡμῖν. Ἅγιε,
ἐπίσκεψαι καὶ
ἴασαι τὰς ἀσθενείας
ἡμῶν, ἕνεκεν
τοῦ ὀνόματός
σου.
Κύριε, ἐλέησον.
Κύριε, ἐλέησον,
Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα...
Καὶ νύν...
Πάτερ ἡμῶν
ὁ ἐν τοῖς
οὐρανοίς, ἁγιασθήτω
τὸ ὄνομά
σου, ἐλθέτω ἡ
βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ
θέλημά σου, ὦς
ἐν οὐρανῷ,
καὶ ἐπὶ
τῆς γῆς. Τὸν
ἄρτον ἡμῶν
τόν ἐπιούσιον
δὸς ἡμῖν
σήμερον, καὶ ἄφες
ἡμῖν τὰ
ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὦς καὶ ἡμεῖς
ἀφίεμεν τοὶς
ὀφειλέταις ἡμῶν,
καὶ μὴ εἰσενέγκης
ἡμᾶς εἰς
πειρασμόν, ἀλλὰ
ῥύσαι ἡμᾶς
ἀπὸ τοῦ
πονηροῦ. Ἀμήν.
Ὁ Ἱερεύς. Ὃτι σου ἐστιν…..
Tά Τροπάρια ταῦτα.
Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς,*
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς,* πάσης
γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες,* ταύτην Σοι
τήν ἱκεσίαν,* ὡς Δεσπότῃ, οἱ
ἁμαρτωλοί προσφέρομεν,*
ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα.
Κύριε
ἐλέησον ἡμᾶς,* ἐπί Σοί
γάρ πεποίθαμεν.* Μή ὀργισθῆς
ἡμῖν σφόδρα,* μηδέ μνησθῆς
τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν.* Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί
νῦν ὡς εὔσπλαχνος*
καί λύτρωσαι ἡμᾶς* ἐκ
τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν.* Σύ
γάρ εἶ Θεός
ἡμῶν* καί ἡμεῖς
λαός Σου,* πάντες ἔργα
χειρῶν Σου* καί
τό ὄνομά Σου
ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας
τήν πύλην ἄνοιξον
ἡμῖν,* εὐλογημένη Θεοτόκε,*
ἐλπίζοντες εἰς Σέ
μή ἀστοχήσομεν,* ῥυσθείημεν διά
Σοῦ τῶν περιστάσεων·* Σύ γάρ ἡ σωτηρία
τοῦ γένους τῶν
Χριστιανῶν.
Ὁ Ἱερεύς.
Ἐλέησον ἡμᾶς
ὁ Θεὸς κατὰ
τὸ μέγα ἐλεὸς
Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον
καὶ ἐλέησον.
Κύριε, ἐλέησον.
(3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ
τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
ἡμῶν, (δεῖνος)
καὶ πάσης τῆς
ἐν Χριστῷ ἡμῶν
ἀδελφότητος. Κύριε,
ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ
ἐλέους, ζωῆς,
εἰρήνης, ὑγείας,
σωτηρίας, ἐπισκέψεως,
συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως
τῶν ἁμαρτιῶν
τῶν δούλων τοῦ
Θεοῦ, πάντων τῶν
εὐσεβῶν καὶ
ὀρθοδόξων χριστιανῶν,
τῶν κατοικούντων καὶ
παρεπιδημούντων ἐν τῇ
πόλει ταύτη, ἐπιτρόπων,
συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν
τοῦ ἁγίου
ναοῦ τούτου. Κύριε,
ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ
τῶν δούλων τοῦ
Θεοῦ, (ὀνόματα).
Ἔτι δεόμεθα
ὑπὲρ τοῦ
διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν
Ἐκκλησίαν καὶ
τὴν πόλιν ταύτην,
καὶ πᾶσαν πόλιν
καὶ χώραν ἀπὸ
ὀργῆς, λοιμοῦ,
λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ,
πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς
ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου
πολέμου, καὶ αἰφνιδίου
θανάτου, ὑπὲρ
τὸν ἵλεων, εὐμενῆ
καὶ εὐδιάλακτον,
γενέσθαι τὸν ἀγαθὸν
καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν
ἡμῶν, τοῦ
ἀποστρέψαι καί,
διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν
καὶ νόσον, τὴν
καθ' ἡμῶν κινουμένην,
καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς
ἐκ τῆς ἐπικειμένης
δικαίας αὐτοῦ
ἀπειλῆς, καὶ
ἐλεῆσαι ἡμᾶς.
Κύριε, ἐλέησον.
(3)
Ἔτι δεόμεθα καὶ
ὑπὲρ τοῦ
εἰσακοῦσαι Κύριον
τὸν Θεὸν φωνῆς
τῆς δεήσεως ἡμῶν
τῶν ἁμαρτωλῶν,
καὶ ἐλεῆσαι
ἡμᾶς. Κύριε,
ἐλέησον. (3)
Ἐπάκουσον
ἡμῶν, ὁ
Θεός, ὁ Σωτὴρ
ἡμῶν, ἡ
ἐλπὶς πάντων
τῶν περάτων τῆς
γῆς καὶ τῶν
ἐν θαλάσσῃ
μακράν, καὶ ἵλεως,
ἵλεως γενοῦ ἡμῖν,
Δέσποτα ἐπὶ
ταῖς ἁμαρτίαις
ἡμῶν, καὶ
ἐλέησον ἡμᾶς.
Κύριε, ἐλέησον.
(3)
Ὅτι ἐλεήμων
καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς
ὑπάρχεις, καὶ
σοὶ τὴν δόξαν
ἀναπέμπομεν, τῷ
Πατρὶ καὶ τῷ
Υἱῷ καὶ τῷ
Ἁγίῳ Πνεύματι,
νῦν καὶ ἀεὶ
καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὁ Ἱερεὺς
Δόξα σοι ὁ Θεός,
ἡ ἐλπὶς
ἡμῶν, Κύριε,
δόξα Σοι.
Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καὶ πάντων τὸν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.
Πρὸ δὲ τοῦ δι’ εὐχῶν·
Ἦχος β´. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Δεῦτε ἀσπασώμεθα πιστῶς θήκην τῶν τιμίων λειψάνων
Θεοδοσίου Μονῆς ἀθλοφόρων κράζοντες· Ὁσιομάρτυρες, οἱ φοινίξαντες τρίβωνα
αἱμάτων ῥανίσι τῆς ὑμῶν ἀσκήσεως καὶ πορφυρώσαντες χθόνα τῆς ἐρήμου, θεόθεν
τοὺς ὑμᾶς τιμῶντας φρουρεῖτε καὶ ἐν τοῖς κινδύνοις περισκέπετε.
Ἦχος πλ. δ´.
Δέσποινα, πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου, καὶ
λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
Ἦχος β´.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ,
φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.
Δίστιχον.
Θεοδοσιᾶται Μάρτυρες, σκέπετε
Ἱερόθεον, Χαραλάμπης κραυγάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου